Agrio is een Spaans duo bestaande uit David Flores en Jorge Fuertes. Het duo maakt op zich instrumentale muziek die ietwat aanleunt bij noiserock en hanteert tegelijk een methode die uiteindelijk haar vruchten afwierp: wat als? Wat als we bepaalde zangers vragen om mee te doen op onze liedjes?
Dat ‘wat als’ resulteerde in drie ep’s, waarvan twee fysiek en eentje enkel digitaal, die nu zijn verzameld op El Amigo Americano.
“Allemaal goed en wel”, horen we u denken… maar wie zit te wachten op een plaat van een Spaans duo die wat ondermaatse zangers in huis haalde om de liedjes wat op te smukken? Wel, mis poes. Agrio kon namelijk wel enkele zeer gerenommeerde heren strikken om een bijdrage te leveren.
Scott McCloud, die ook een toefje gitaar speelt op de nummers waarin hij is te horen, maakte het mooie weer bij onder meer Soulside, New Wet Kojak, Paramount Styles en – niet in het minst – Girls Against Boys. Op de drie nummers waaraan hij zijn stem leent – uitgebracht op het digitale Repeat To Infinity (2023) – weet het trio dezelfde broeierige sfeer op te roepen waarmee hij ervoor zorgde dat we Girls Against Boys nog steeds grote klasse vinden.
Op het eerste schijfje van Agrio, La Murga (2020), staat – naast twee instrumentale stukken het door Mark Lanegan (onder meer Screaming Trees maar vooral zichzelf) gezongen – A Drink Of Poison Water. Dit nummer is eigenlijk al reden genoeg om dit album aan te schaffen.
En dan is er nog Pete Simonelli. Hij nam twee van de drie nummers op The Thin Man (2020) voor zijn rekening. Hij is misschien de minst klinkende naam van de drie, maar hij maakte met Enablers wel een reeks uitstekende platen waarop hij zijn teksten – meer poëzie dan iets anders – kon declameren.
Elk van de nummers, ook de instrumentaaltjes, zijn meesterlijke stukjes avontuurlijk broeierige muziek die bij elke luisterbeurt verslavender klinken. Heel straf, deze plaat.
