Singer-songwriter en gitarist Adam Douglas is geboren en getogen in Oklahoma maar woont al meer dan tien jaar in Noorwegen. Naast solo optredens deed hij ook veel studio- en live-sessies met onder andere Jon Bon Jovi, Sting, Bonnie Raitt, Robben Ford en Ten Years After. Voor zijn solowerk haalt hij inspiratie uit de fraaie natuur van zijn nieuw thuisland en de blues van Howlin’ Wolf, de soul van Sam Cooke en Ray Charles tot de pure singer-songwriters als Tom Petty, Billy Joel en Joe Jackson.
Op zijn derde soloalbum Better Angels staan twaalf nummer die hij omschrijft als “American roots music”. Wij horen vooral poppy soul met invloeden van country, gospel, r&b, folk, jazz en rock-‘n-roll. Douglas kreeg hulp van internationale artiesten om de nummers schrijven. Uit Engeland kreeg hij ondersteuning van Lucie Silvas. Cory Chisel van de Amerikaanse folk/rock band The Wandering Sons schreef ook mee aan de nummers. Uit zijn nieuw thuisland werkten Beady Belle, Bendik Braenne en Jeff Wasserman mee aan de composities.
Douglas heeft een warme soulstem die niet veel extra nodig heeft om indruk te maken. Toch is er aan elk nummer op deze plaat serieus gewerkt aan de arrangementen. Die zorgen ervoor dat sommige songs net iets té clean klinken. Misschien is het Adams intentie om pure soulsongs te schrijven die in de lijn liggen van de composities die op Motown en Stax verschenen, maar hij komt meer in de buurt van de gladde soul van Simply Red en Hall & Oates.
Op zich staan er echt geen slechte nummers op deze plaat. Douglas leverde, samen met zijn resem muzikanten, een fijn album af. Helaas heeft de Amerikaanse Noor niet echt een eigen geluid. De vraag is dan ook of de wereld nog zit te wachten op een soul album zonder eigen gezicht.
