Luminous Dash BE

Een nieuwe lading namen voor Luminous Belge

Het einde van 2024 is dan wel in zicht, het betekent niet dat er geen mooie muziekjes meer gemaakt worden in ons land. Zoals iedere donderdag is Luminous Dash er met de  Spotify-lijst: Luminous Belge. Vijf Belpop-klassiekers, vijf gloednieuwe singles van klinkende namen en vijf songs van veelbelovende acts waarvan we in de toekomst heel veel verwachten.

Een band die je op onze pagina’s meer en meer ziet verschijnen is Infader uit Antwerpen. Veel heeft te maken met hun ep die er volgend jaar aankomt en de uitstekende singles die we daaruit ondertussen uit hebben gehoord. Silence So Loud, de nieuwste worp, doet denken aan zowel The Darkness als Ziggy Stardust. En dan weet je het wel!

© Monday Jr.

Met Liquid Silver blijven we in het zwaardere werk hangen. Deze Bruggelingen die onlangs in hun thuisstad met RHEA op het podium stonden, zweren bij genadeloze fuzzrock die je murw slaat. Zolang dat resulteert in heerlijke singles als Living Sober laten we ons met plezier kastijden door hun lawaai.

En omdat we toch bezig zijn met het hardere werk, mag ook de nieuwste single van WIJF niet in ons lijstje ontbreken. Iets zegt ons dat tegen het einde van 2025 iedereen de naam van Marie De Graeve zal kennen. Melodieus rommelig met de power van Peuk en dezelfde smerigheid van Royal Trux. Ons mag je noteren als verliefd.

Het mag natuurlijk ook iets rustiger. Julius draait al een tijdje mee. Hun nieuwe single Craving For More – over onze niet te stoppen vraatzucht – is een heerlijke catchy synthpoptrack die je na één luisterbeurt al loopt mee te blèren. Kortom, dit nummer heeft alles in zich om een hit te worden.

Met een naam als Seacross zou je zweren dat je een bende uit de kust hebt, maar dit viertal komt wel degelijk uit Aalst. Met Get Your Fix wordt een uiterst knappe indiesingle afgeleverd die iets heeft met het beginwerk van Radiohead, maar evenveel met de onvoorspelbaarheid van The Notwist.

In 2025 wordt het eveneens uitkijken naar het debuut van Pothamus op het gerenommeerde Pelagic. Deze week verscheen het aangrijpende Zhikarta waarin de Mechelaars meer en meer hun eigen sound weten te ontwikkelen. Een reis om met je eigen ziel in het reine te komen via een heerlijke wall of sound.

© Céline Gladiné

Van een heel ander kaliber, maar minstens even mooi en innemend is I Forgot About The Sky, de nieuwe single van Galine. Ook voor deze Kortrijkse wordt 2025 een uiterst belangrijk jaar want haar langverwachte debuut ziet het levenslicht. Anders dan wat we gewend zijn van Galine, maar zonder twijfel nog schoner dan we van haar kennen!

© Björn Comhaire

Dat er ook nog feest kan gevierd worden zonder de clichés boven te halen, wordt nog maar eens bewezen met het onnavolgbare Borokov Borokov. Voor hun nieuwe single – deze keer in het Duits – kregen ze de vocale steun van Lara Chedraoui van Intergalactic Lovers. Een combinatie die van de eerste tot de laatste seconde prima werkt!

© Geert Bonne

The Yummy Mouths kun je al een tijdje niet meer in één hokje steken. Goed zo! Voor hun laatste single Apocalypse Days werkten ze samen met de Limburgse upcoming noiseband STEVE. Het resultaat voelt aan als dat konijn dat net iets te veel Duracell-batterijen in de poep kreeg. Heerlijk kabaal.

© Dirk Wouters

Wie degelijke indie met een hoek af wil, zit altijd goed met Pilod. Hun laatste single No Adjustments heeft een zeer hoog nineties-gehalte, zonder dat het ook maar een seconde gedateerd aanvoelt. Pavement-fans, zouden nu al aan het luisteren moeten zijn!

Tijd voor wat Belpopklassiekers. Deze week stond Mintzkov nog samen met Sukilove op de planken in Waregem. Een eenmalig optreden, want de band richt zich de komende maanden volop op hun nieuwe plaat. Mimosa is zonder meer het bekendste nummer van de groep uit Lier, maar tevens hun allermooiste.

© Brecht Steenhouwer

In 2010 verscheen de compilatie Turalura waarop bekende Vlamingen het oeuvre en de persoon van Will Tura eerden. Een cd die wat oneerbiedig weggezet wordt als “die verzamelaar met Arme Joe van Noordkaap” Maar er staat nog veel moois op, Vaarwel van The Van Jets bijvoorbeeld.

De Amerikaanse zangeres Anna Domino, die in de jaren 80 in Brussel verbleef, zal zonder twijfel altijd wel in één adem genoemd worden met Zanna, de monsterhit die ze met Luc Van Acker maakte. Maar er is nog zoveel meer moois te ontdekken van Anna die destijds haar vaste stek had op Les Disques Du Crépuscule, het label van Annik Honoré. Rhythm bijvoorbeeld.

Helaas zijn er voorbeelden genoeg van bands die nooit doorbraken, maar dat succes dubbel en dik verdienden. Gelukkig blijft de muziek wel nog om naar te luisteren. Zo blijft we If She Really Is Your Light van Pavlove nog altijd één van de mooiste liedjes die in dit land is geschreven.

Ondertussen is Sylvie Kreusch terecht bezig met de wereld te veroveren, maar ooit was Sylvie de frontvrouw van Soldier’s Heart. In 2016 verscheen het nu wat vergeten prachtalbum Night by Night dat bol staat van de popparels. Randy bijvoorbeeld. Tot volgende week!

Mobiele versie afsluiten