9
MONOMONO – Daughter Of Data
Mark staat op met muziek en gaat ermee slapen. Opgegroeid in de jaren tachtig en negentig kan hij een een flinke portie new wave of post punk en het betere eighties-werk nog steeds smaken, maar je maakt hem ook blij met sommige grunge-overlevers, de betere indie, post rock of slow core. Mark luistert ook naar kleinkunst en singer-songwriters en symfonische rock. Oh, en jazz natuurlijk, een recentere passie van Mark. Marks grootste muzikale held is David Bowie die hij al eens God placht te noemen. Mark is ook fan van Belpop, ook van wat nu in de scene lééft. En er leeft veel, heel veel. Belpop is 'alive and kicking'. Veel tijd om thuis naar muziek te luisteren heeft Mark paradoxaal genoeg niet, vaak te vinden op een concert in binnen- of buitenland, op een muziekquiz of op een andere culturele activiteit. Mark wandelt jaarlijks zijn 100 kilometertjes in het Bornemse ommeland (de beruchte Dodentocht), is actief in het socio-culturele leven en pikt graag een tentoonstelling mee, bij voorkeur over hedendaagse kunst of fotografie, al dan niet tijdens een city-trip, liefst gecombineerd met een concertje, en zo zijn we weer bij de muziek. Schrijven over muziek heeft Mark altijd al gedaan. Tot enkele jaren nog via een eigen blog, 'The Markec Files'. Na een korte passage bij Peek-A-Boo maakt Mark sinds 2016 deel uit van de Luminous Dash-familie.