Er ontstond verleden jaar heel wat deining toen Kraftwerk aankondigde dat ze ieder album live zouden spelen. Per album een betalend (duur) kaartje, en heel wat muziekfans trokken aan de alarmbel door fijntjes op te merken dat Kraftwerk anno 2017 niet meer dan Ralf Hüttter voorstelde. Een opmerking die zit, het alternatief werd door de N9 geboden, gewoon the one and only Wolfgang Flür inviteren! Een concert die vanaf de aankondiging geboekstafd stond als niet te missen.
Vooraleer de Musiksoldat zich achter zijn computers zou verschuilen, was er eerst de passage van Nightstalker. En eens Bram Van Cauter de eerste beeps uit zijn Apple goochelde (aangevuld met live drums van Steve Vanderperren) werd duidelijk dat dit Gentse duo het ideale voorprogramma voor Flür was. Nightstalker put niet alleen zijn inspiratie uit foute soundtracks (nu ja, het is maar wat je fout noemt), maar ook uit de krautrockvondsten van de Berlijnse school waar Flür één van de opponenten van was. Op een scherm werd een obscure oude Aziatische film geprojecteerd. Ieder seconde sneuvelde er wel een ledemaat, opgepept door de elektronische klanken. New wave die je doet denken aan John Carpenter of soundtracks van giallos. Misschien moet Nightstalker nog de nodige finesse vinden om een volwaardige live-act te worden (het oog wil ook wat, en meer gevarieerde visuals zouden wonderen verrichten), de ideale soundtrack is er in ieder geval. Beeld je voor een seconde in dat je Sonny Crockett bent, stap de denkbeeldige Ferrari in, rij de straten van Miami op…nou ja Eeklo in dit geval. En een paar seconden word je een Musiksoldat!
Het verhaal van Wolfgang Flür doet een mens wel eens slikken. Van 1973 tot en met 1986 was Wolfgang één van de Kraftwerkleden. Hij mag van zichzelf zeggen dat hij de eerste elektronische drummer ooit was en bepaalde op het podium mee de legendarische Kraftwerk-sound. Omdat men op de Kraftwerkplaten gebruik maakte van sequencers, vond Hütter dat Flür geen recht had op royalties. Het eindigde in een finale ruzie en Flür trok de wereld rond als DJ, een Musiksoldat. Hij kreeg het allergrootste respect van elctro-artiesten. Als Hütter het niet doet, dan doet Flür het maar zelf en dus ontwikkelde hij een liveset die bestaat uit Kraftwerk-klassiekers en eigen composities die vorig jaar via Cherry Red Records op Eloquence zijn verschenen.
De beelden die worden geprojecteerd liegen er niet om: Flür en Kraftwerk zijn twee woorden die je in één adem uitspreekt. Geen mens die merkt dat Wolfang 69 lentes oud is, hij geniet van iedere seconde aandacht, beweegt vrolijk mee op de technogeluiden waarvan hij één van de grondleggers is. Een icoon die tegelijkertijd teert op melancholie uit het verleden en hedendaags vernuft. De dualiteit zag je ook in de N9. Voor de ene werd het een onvergetelijk technofeestje, anderen wilden gewoon eens zien waarom deze Duitse mijnheer een legende is.
Een uiterst gecontroleerde set van een muzieksoldaat (muziek maken is de boodschap, geen oorlog) en hoewel de DJ-set soms gevaarlijk in de buurt van een gimmick komt, weet je tegelijkertijd dat je getuige bent van een uniek spektakel. Een jonge dame die ons pad kruiste, vatte de avond perfect samen: ze was op weg naar Age Of Love en haar muzikale nieuwsgierigheid bracht haar eerst naar Eeklo om te zien wie één van de uitvinders was van de muziek waarop ze later de nacht zou indansen…
