Grote wilde tuinfeesten blijven nog even uit maar tegen een intiem concert van klasbak Bram Vanparys, ofte The Bony King of Nowhere, zeggen wij geen neen. Cactus muziekclub wist met de tuin van het geboortehuis van Guido Gezelle alweer een mooie locatie uit haar hoed te toveren en bracht zo een beetje mini cactusfestival-gevoel bij ons naar boven.
The Bony King of Nowhere was in Brugge op de afspraak samen met toetseniste en bassist Jasper (zoon van) Hautekiet. Bij valavond, om halftien, trapte Vanparys af met Going Out uit zijn fel bejubelde laatste plaat Silent Days, de titeltrack die hij meteen daarna bracht. De toon voor een sterke show was meteen gezet.
Vanparys is niet de man van de grote verhalen maar laat de muziek voor zich spreken. Het deed beide artiesten merkbaar deugd opnieuw op een podium te staan. Het publiek liet het zich welgevallen en er heerste een heel gemoedelijke sfeer.
Traveling Man (uit 2012) die The Bony King helemaal alleen op akoestische gitaar speelde was een eerste hoogtepuntje in de setlist. Die setlist bestond naast werk uit de laatste Silent Days ook uit enkele nummers van de beginperiode van de singer-songwriter. Als zoethoudertje zat er ook één nieuwe track – waar hij, naar eigen zeggen al een jaar aan aan het sleutelen is – in de netjes uitgebalanceerde set.
De coronaperiode was niet zijn meest productieve periode liet Vanparys zich ontvallen. Het blijft dan ook nog even wachten op een opvolger voor Silent Days uit 2018. De mans beste plaat die hij opnam kort na een relatiebreuk en tijdens een vrijwillige quarantaine in een caravan in de Vlaamse Ardennen.
Fragiel en breekbaar werden in Brugge netjes afgewisseld met rauwer gitaarwerk. De combinatie van een prima setting, goeie klank en geluid en een artiest in topvorm bracht (ingetogen) muzikaal vuurwerk.
