Tekst: Jef Versmissen
Foto’s: Dirk Wouters
Polle Pap, Wim Helsen en Jan Delvaux zitten samen op café. Dat zou een interessant begin kunnen zijn van een of andere flauwe mop. Of het teken dat er iets uitzonderlijk te gebeuren staat. Die uitzonderlijke gebeurtenis was natuurlijk het optreden van Sukilove, die na exact twintig jaar hun titelloze plaat nog eens kwam spelen. We moeten eerlijk toegeven, in de mist van de jaren ’00 waren we hen wat uit het oog verloren, maar we waren maar wat blij dat we hier bij mochten zijn.
Sukilove verscheen mooi op tijd op het podium, begon onmiddellijk grapjes te maken en zette dan ijzersterk in met Time to go, ook de eerste track van hun plaat. Pascal Deweze (zang, gitaar), Helder Deploige (gitaar), Antoon Offeciers (toetsen), Pieter Van Buyten (basgitaar) en Stokki Verlackt (drums) dompelden het publiek diep in een muzikaal bad waar al eerder The Beach Boys en The Beatles in vielen. Mooie samenzang, fijne melodieën, af en toe een goeie stoorzender of een psychedelische uitspatting begeleidden de doorleefde en eerlijke stem van een man die het allemaal al wel gezien en gehoord heeft.
Het absolute hoogtepunt, wat ons betreft natuurlijk, was There is a light. We hoefden onze ogen niet te sluiten om te weten dat hier een reïncarnatie van John Lennon stond. Dat is een zwaar compliment met een grote verantwoordelijkheid, maar het is wat het is. Pascal Deweze nam ons met zijn stem in zijn armen, beschermde je tegen de buitenwereld en sloot de demonen buiten. De muziek van Sukilove bouwde hier een warm huis, eentje met haardvuur, een tuin vol ouwe bloemen en onkruid, een koppel merels in de haag. Een ezel graasde op de achtergrond.
Sukiloves debuutplaat is ondertussen twintig jaar oud. Vandaag de dag klinkt de muziek nog steeds tijdloos en actueel tegelijkertijd. We mochten dertien nummers op rij staan wiegen met een glas bier in de hand. Terwijl de klok stil viel, volgden nog enkele bisnummers. Ondertussen stond de hele club, ook die kerels op het podium, breed te glimlachen en te genieten.
Dit was zo een van die concerten waarvoor ooit muziek werd uitgevonden, een fijne samenkomst van gelijkgestemde zielen, met veel goesting, zonder kopzorgen en zonder zever. Topconcert!
