Spitfire, of ze nu genoemd zijn naar het jachtvliegtuig uit WOII, de Triumph-auto of het gewoon vuurspuwerij is, Joost mag het weten. Dit groove-rockpower trio uit Antwerpen mocht openen voor Phil Campbell en ze deden hun naam eer aan. Deze band zit vol energie die ze los lieten op het publiek met songs uit hun recente debuutplaat State of Mind. Het publiek kregen ze al goed mee, mede door dat de bassist, Luca Britti, die herhaaldelijk de zaal instapte om tussen de menigte zijn kunsten ten toon te spreiden.
De jongens van Spitfire hadden dus goed hun job gedaan en de zaal warm gekregen voor Phil Campbell And The Bastard Sons. Na het overlijden van Lemmy in 2015 en door een rouwproces heen te gaan, heeft Phil, ex-gitarist van Motörhead, zijn gitaar terug opgepakt en samen met zijn zonen Todd, Dane en Tyla deze band opgericht, voor de zangpartijen werd Neil Star aangesteld.
Wat dit avondje ging worden kon je al raden natuurlijk, zo goed als alle songs uit hun ep aangevuld met een resem Motörhead-songs, aan de T-shirts te zien kon je ook merken dat de meerderheid hier was voor die Motörhead-songs.
De set opende hard, luid en stevig met Big Mouth direct gevolgd door Nothing Up My Sleeve waardoor je al direct kon merken dat de zanger het op de eigen nummers beter doet dan op de Motörhead-songs, maar ja, wie evenaart Lemmy daarop ?
Nog enkele andere covers zoals ZZ-Tops Sharp Dressed Man en Black Sabbaths Sweet Leave passeerden de revue en in de bisnummers nog Hawkwinds Silver Machine. De set werd afgerond met Killed By Death waarbij het publiek nog een allerlaatste keer mocht met meekelen.
Rock ’n Roll.
