In 2012 leerden we Londense singer-songwriter Lianne Charlotte Barnes kennen onder de naam Lianne La Havas met haar straf debuutalbum Is Your Love Big Enough? Daarop etaleert ze haar songschrijvers talent en laat ze haar magische, fluwelen stem horen. Het is pas bij het tweede album Blood uit 2015 dat La Havas doorbreekt bij het grote publiek en als haar solocover van Say A Little Prayer van Dionne Warwick (beter bekend in de versie van Aretha Franklin) valt iedereen als een blok voor haar talent. Twee jaar geleden bracht ze, in volle corona-crisis, haar derde langspeler Lianne La Havas uit die niet echt de promo kreeg die het verdiende maar nu komt ze deze plaat voorstellen door heel Europa.
Wij waren er volledig klaar voor om ons onder te dompelen in de kleurrijke wereld van La Havas met een dikke vleug soul, een streepje jazz en dat aangesterkt met r&b en folk. Charlotte Dos Santos mocht de avond openen. De Noors-Braziliaanse producer, zangeres, componiste en arrangeur staat op 12 juli op Gent Jazz en werd uitgenodigd door Lianne om het voorprogramma te verzorgen in het OLT. De kleurrijke Dos Santos begeleidde zichzelf op keyboard en had alles (behalve haar zang) mee op de backingtrack. Ze bracht soulvolle, zeemzoete liefdesliedjes die toch wat diepgang misten. Ze heeft een dijk van een stem maar omdat de begeleiding uit de laptop kwam, klonk het allemaal wat oppervlakkig. Laten we hopen dat ze in Gent haar band meebrengt.
Alles wat we bij Dos Santos misten, kregen we wel bij Lianne La Havas. De Londense zangeres/gitariste pakte van de eerste seconde het uitverkochte OLT gemakkelijk in. Lianne en haar vierkoppige band begonnen de set vrij rustig en bouwden langzaam op naar meer energieke nummers. Ze zong werkelijk intens mooi, met zachte passages en af en toe een uithaal waar je alleen maar met open mond kon naar kijken en luisteren. Doe daar nog het mooie warme jazzy gitaargeluid van La Havas bij en een strakke band die de bandleidster perfect aanvulde en aan aanvoelde. Er is maar één woord dat bij ons opkwam om dit te beschrijven: magisch.
Lianne is niet vies van een covertje af en toe maar in het Rivierenhof hield ze het bij eigen werk. Vooral het derde album werd zo goed als volledig gespeeld. Het werd aangevuld met No Room For Doubt en They Could Be Wrong uit het debuut en Green & Gold, Midnigt, Ustoppable en Wonderful uit het album Blood. Uitschieters waren het groovy Seven Times, het ingetogen Courage dat La Havas grotendeels solo bracht, het lekker funky Green And Gold en een knap meeslepende Bittersweet.
De nummers werden luidkeels meegezongen door het publiek iets waar La Havas en haar band zwaar van onder de indruk waren. Maar dat was wederzijds want wat we in het OLT te horen kregen was heel straf. Een beetje vreemd dat deze straffe dame niet op het hoofdpodium te zien zal zijn van Rock Werchter, want daar verdient ze zeker een plaats.
