In de Vlaams-Brabantse underground – en zelfs daarbuiten – is Ronny Rens aka Ronny Rex een begrip. Als labelbaas is hij leverancier van fijn gerief als Mitraille, Frankie Traandruppel, The Shovels, MOAR of Fake Indians. Maar het is meer dan plaatjes uitbrengen of vrienden in de underground steunen, ook is hij als muzikant bezieler van Kotskat.
Opgericht in de lockdown van 2021 in een bunker in Berchem. Het moet ergens gebeuren. Punkers van dienst zijn naast Ronny, Sam De Clercq (Brorlab, Bontridders en tegenwoordig Félicette), Casper de Geus (Brorlab, Moar) en Nele Janssen van Peuk. Normaal was het de bedoeling dat het viertal als Kotskat een concert zou geven in het Gentse muziekcafé Vol Pension, maar omdat zowel de drummer als de bassist op tour zijn met een andere band werd het viertal gereduceerd tot duo. Ronny en Nele dus.
Niet alleen de muziek kreeg een ander jasje, ook de originele naam moest eraan geloven. Kotskat werd voor de gelegenheid Kotscasio waarbij Ronny grapte dat hiermee de andere twee binnenkort een C4 in hun brievenbus mogen verwachten. Of het een eenmalig project is of niet, weten we niet, maar wat we gisteren zagen in Gent doet smaken naar meer.
Het optreden werd in gang gestoken door het Kotskat-manifesto waarvan we ons niet zo veel meer herinneren, behalve positieve boodschappen zoals bijvoorbeeld gratis abortus voor iedereen. Als band situeert Kotskat zich in het no wave-genre zoals je kan horen op de 7″ Friends With A Cop. Volgens Ronny de hit van de band en in ons hoofd is deze single op Pang Pang Records dat ook wel. Maar goed, het is en blijft ons hoofd.
Een optreden van zo’n 25 minuten, net zoals alle goede punkconcerten zouden moeten duren. Kort, maar intens. Ronny zingt en brult. Je verstaat bijna geen woord wat hij uit zijn keelgat kotst, maar soms moet je woorden niet begrijpen. Ze spreken voor zichzelf. Als enig instrument gebruikt hij een Casio waaruit naast schlagerklanken ook een monotoon, onweerstaanbaar ritme knalt.
Hoe het apparaat precies werkt, weten we niet. We zijn dan ook geen muzikanten, wel vroeg Nele bij ieder nummer om het tempo te verhogen. Het ontaarde al snel in een jamsessie die door de muzikale vingers weldoordacht klinkt en door het genie aangevuld met boeiende improvisatiewerk. Nele soms achter de microfoon mee schreeuwend en wie Peuk kent weet dat Nele kan schreeuwen! Als instrument een gitaar en indien de term funkpunk nog niet bestaat dan heeft Nele Janssen hem alvast uitgevonden.
De twee genoten er volop van, net als het publiek dat het duo verplichtte tot een welverdiende bis. Friends with a jam en met de Vlaamse koning van de punk en ditto koningin van de Riot Grrrl-beweging kan dat alleen maar positief aflopen.
