Johannes Verschaeve kennen we allemaal nog als de man achter The Van Jets. Maar deze band werd in oktober 2019 ten grave gedragen en heden zijn we in de maand oktober van het jaar 2022. Ofwel op de kop 3 jaar later. Wel drie jaar waarin heel de culturele sector overhoop werd gegooid door coronaperikelen, we moeten het je niet vertellen. Dus wat Johannes precies allemaal deed de afgelopen drie jaar, daar hebben we het raden naar.
Maar nu staat hij er terug. Onder de naam Johannes is zijn naam met de single Johnny Will Be King. Laat je niet misleiden, het gaat om een Nederlandstalige single. Ze werd gereleaset op 29 september inclusief een feestje op 30 september in Gent (de huidige woonplaats van Johannes) en op 1 oktober in Oostende (geboren en tot voor kort getogen).
Vanaf we de nieuwe single beluisteren bekruipt ons een vreemd gevoel. Na vier minuten is de muziek afgelopen en quasi automatisch drukken we terug op ‘play’. En nog eens. En nog eens.
We kijken elkaar aan na een dik kwartiertje en niemand opent het gesprek. Iedereen heeft hetzelfde gevoel: wat hebben we nu precies gehoord?
Sowieso is de muziek vernieuwend. En de tekst is gewoon geniaal. Maar wat bedoelt hij nu precies? Over wie heeft hij het? Wie kan Johnny zijn? Zou hij een ex-manager bedoelen? Of een bouwpromotor die zich God waant (nogal sterk actueel de laatste tijd in Oostende)?
Wat te denken van “Hij stelt de dingen uit – Nog voor hij goed begint – De tijd die hij verspeelt – Die zet hij om in winst”. Of nog “Alles loopt volgens plan – De uren geven schoon – Op het schermpje van – Zijn gouden Casio”.
Het kan haast niet anders of Johannes is een klootzak tegen gekomen in het leven, zo eentje buiten categorie. Een soort opperklootzak.
We geraken er niet uit. De muziek is een vreemde vorm van computersounds, klanken die we niet meteen thuis kunnen brengen en toch vormt het geheel een heel leuk deuntje (oorwurm gevaar!) met daar bovenop een tekst om U tegen te zeggen. Een telefoontje naar de hoofdredactie later hebben we onze accreditatie op zak en kiezen we voor het feestje in Oostende om alles eens live te gaan aanschouwen.
De locatie is ‘het oud zwembad’. Daar werd door de stad Oostende een half jaar geleden het jeugdhuis OHK (Oostendse Hobbi Klubs vzw) in ondergebracht, nadat ze uit hun vorige lokalen weg moesten. Ook het gebouw waar ze nu in verblijven wordt binnenkort gesloopt maar dat is een ander verhaal. Feit is wel: het is de allerlaatste avond voor OHK op deze locatie.
Johannes start zijn set met de song James. Een in ons brein verloren gegaan nummer dat we reeds hoorden op de lp Masqué: songs Inspired By Ensor uit 2020. Een lp die er kwam om het vernieuwde Ensorhuis in Oostende extra in de verf te zetten. Het nummer ging toen aan ons voorbij om één of andere reden. Misschien waren we er niet klaar voor?
Het tweede nummer is Party Boy. We zien op het podium een Johannes Verschaeve die een strijd lijkt te voeren in zijn eigen brein. Het dendert en het klettert. Aan zelfrelativering geen gebrek.
En dan zowaar is daar als derde track de oorwurm (jaja, zo ver is het al) die we meteen herkennen van de nieuwe single. Alles klopt. We horen achtereenvolgens ook nog De Kooi, Dichterlijke Mist, Geef me over, Ik Ben Er Niet, Rollercoaster van Emoties en Apparaat Hij haalt werkelijk alles uit de kast gedurende zijn hele optreden om zijn sound te krijgen zoals hij ze wil, tot een melodica aan toe.
We zien een publiek dat aarzelt: zijn we mee of zijn we niet mee? Maar na ieder nummer komt toch een stevig applaus (en daarbij steeds een glimlach van oor tot oor bij Johannes).
Op het einde van zijn set krijgt Johannes verjaardagstaart van de organisatie en om iedereen daarvoor te bedanken, speelt hij nog een laatste maal Johnny will be king. En daarop volgt een uitzinnig applaus. Waaruit blijkt dat wij geen idioten zijn. Het moet gewoon écht even wennen.
Teksten die in de lijn liggen van de soms geniale Marcel Vanthilt bij Arbeid adelt, een pose en manier van zelfreflectie zoals we dat al eerder zagen bij ene John Lydon bij PIL (Public Image Ltd) maar dan zonder het vloeken en het spuwen,…
Na het optreden maakt Johannes tijd voor een gesprekje.
Johannes, vertel het ons, wie is Johnny?
Johannes Verschaeve (JV): Dat kan en mag eigenlijk ieder voor zich invullen.
Ja ok, we kennen allemaal wel een klootzak in het leven maar om er zo’n song over te schrijven kwam je toch een gigantisch grote klootzak tegen?
JV: Mijn naam in het Engels zou Johnny zijn. Dus in mijn specifieke geval, kan het nummer gewoon over mezelf gaan.
En daar breekt het zweet ons uit, om zijn pols hangt, zo lijkt het wel, een Casio horloge. Of het een gouden is, kunnen we niet zien in het licht van de rode spots. (steeds weer die verdomde rode spots!)
JV: Niet schrikken! (lacht) Zoals ik reeds zei: iedereen kan invulling geven aan de song zoals hij of zij het wil.
Wij dachten echt dat het lied om een verwaande, hautaine, op geld beluste, uitbuitende man ging.
JV: Mooi toch? Nogmaals. Iedereen mag en kan Johnny invullen zoals hij of zij het wil.
Dat zal dan nog blijken als we het nummer voor de zoveelste keer zullen luisteren. Tevreden over het optreden van vandaag?
JV: Dit is eigenlijk een heel vijandige setting voor wat ik doe. Ik speelde deze set al voor een zittend publiek en dergelijke en dat is een veilige setting maar nu zo een uitgelaten jeugdhuis… Dat was een risico. Maar na enige aarzeling voelde ik dat ook zij mee waren.
Dat hebben wij ook kunnen constateren, inderdaad. Het applaus na je bisnummer was uitzinnig.
JV: Daaraan zie je dat wat ik maak,… mensen hebben echt even tijd nodig en zijn dan mee.
Zijn we wijzer geworden van onze verplaatsing? Ja. Is het normaal dat we twijfelden en opnieuw moesten luisteren? Ook ja. Het ergste van alles is dat we dachten dat het nummer over een klootzak ging maar het bleek over zichzelf te gaan.
Terwijl Johannes Verschaeve, Johannes Is Zijn Naam, eigenlijk écht een doodeerlijke kerel is en een toffe peer. Zonder kapsones of wat dan ook. Als er nu iemand geen klootzak is…
In het naar huis rijden luisteren we nog eenmaal naar het nummer. “En uit de duisternis – Gaan de lichten aan – Het volk scandeert Zijn Naam – Hij voert het hoge Woord – Werkt naar een slotakkoord – Een koninkrijk breekt aan”.
Wat gunnen we hem zijn koninkrijk. We hopen heel hard dat radio’s en andere media dit nummer oppikken.
Geef het een kans, luister enkele keren en aanschouw iets dat we nog niet echt kennen maar enorm de moeite is om naar te luisteren én te gaan bekijken. Wij hebben alvast genoten.
