Met niets dan zijn stem en gitaar wist de sympathieke Michiel Libberecht van Mooneye het publiek op te warmen. Hij zette een intieme sfeer neer met zijn zachte nummers. Volledig te begrijpen dat de Intergalactic Lovers ook onder de indruk zijn van zijn nummers. Dat waren wij ook. Me dunkt dat we hier nog van gaan horen. Hij sloot zijn set af met het mooie Noise.
Iets later dan voorzien starten de Intergalactic Lovers met Fears. De sfeer zit onmiddellijk goed. Ons oog geniet van de ravissante Lara in hemdjurkje en sexy kniekousen. De groep speelt een mix van oudere en nieuwe songs. Ze weten het publiek op te hitsen met liedjes zoals Shewolf en Islands waar het publiek met veel plezier “we are we are” mee brult. Er is een goede afwisseling in hun set met een paar rustigere nummers zoals het mooie zweverige My I, Distance en Give It Up. Met dit laatste nummer weet de groep ons te raken in onze ziel.
“Wie heeft al iets idioots gedaan in zijn leven?” vraagt de zangeres aan het publiek. Hilariteit alom. No Regrets, speciaal voor zij die al iets idioots gedaan hebben. We voelen ons toch wat aangesproken.
Midden in de set volgt een bizar maar grappig moment. Vanuit het niets wenst Lara ons al een gelukkige kerst en nieuwjaar en een merci om samen het jaar af te sluiten. Het nummer Delay zorgt voor het kippenvelmoment van de avond. Drip drip drip… zingt de hele zaal mee.
De laatste twee nummers worden ingezet. Volgens Lara de beste. Op de tonen van Between Lines gaat ze helemaal los op het podium. Dan volgt de laatste song River.
Het publiek wil duidelijk meer. Ze sluiten hun set af met Northern RD., Bruises en Howl.
Een geslaagd optreden en een uitgelaten publiek dat de aanstekelijke Lara en haar bandleden duidelijk kon smaken.
Marijn Maesen
