Op zondag 23 juni zakten we af naar het casino Kursaal te Oostende. We waren uitgenodigd door Niko Geldhof van Blueskyconcerts om te komen kijken naar het optreden van Willem Vermandere.
We waren er al vroeg bij want we zouden ook de soundcheck bijwonen en het optreden om 15u.
Willem werd afgelopen februari 84 jaar en verkiest om nu en dan nog eens op te treden. Optredens voor over een jaar of langer, daar gaat hij niet meer op in. Enkele maanden durft hij wel nog vooruit te kijken. Hij gaat door zo lang het nog kan maar wil ook niet meer optreden tot een gat in de nacht. Hij verkiest dus namiddagconcerten en dat is uiteraard zijn volste recht.
Wij, bij Luminous Dash, kennen onze klassiekers en onze grote vedetten en daarom zijn we ook fan van Willem. Als we de kans hebben, gaan we het dan ook niet laten om hem live te gaan aanschouwen. We deden dat ook in het verleden en telkens weer wist hij ons te verbazen.
De soundcheck verliep stroef. Ook daar zijn we gewoon aan geworden. Er is de gebruikelijke stress maar ook een brein en een lichaam van intussen 84 jaar dat wat vermoeid is en waarvoor niet alles nog zo evident is.
Na een goed half uurtje beslissen ze om met de soundcheck te stoppen en te gaan lunchen. Zoals altijd zal Willem straks de (zo goed als uitverkochte) zaal inpakken (1500 tickets verkocht) en dan weer verdwijnen richting de Westhoek.
Het was druk in Oostende. Voor vele mensen uit het binnenland waren er de eerste zonnestralen en mensen kwamen massaal afgezakt naar de dijk, het strand en de terrasjes.
Veel bezoekers voor het Kursaal vonden moeilijk een parkeerplek waardoor er werd beslist om een kwartiertje later te starten zodat alle bezoekers toch hun pluchen zetel hadden gevonden voor het concert van start ging.
Om 15u15 was het dan zover. Willem kwam het podium op met zijn drie muzikanten. Hij zette zich neer, groette het publiek en de muziek werd ingezet.
Willem deed enkele pogingen om te starten met zingen maar telkens weer liep het fout. De schrik sloeg ons om het hart: was dit het ene concert te veel? Was dit het einde?
Willem zong weer een halve strofe en stopte er weer mee. Hij keek hopeloos om zich heen. Naar zijn muzikanten. Zij stopten met spelen en vertelden hem met welk nummer ze openden. Opnieuw werd de muziek ingezet maar weer draaide het in de soep tot Willem plots zijn vingertje opstak. “Ik weet ’t, beste mensen. Ik weet ’t.” Demonstratief nam hij zijn bril van zijn pupiter, wisselde van bril en zijn gezicht klaarde helemaal op. “Nu zien we wamme zegn.”
En vanaf dan zette de grote meneer Vermandere alweer een groots optreden in. Willem waarschuwt nog steeds voor nazisme, fascisme, extreem rechts en oorlog. Niet enkel in zijn liedjes maar ook in zijn bindteksten. Maar dan niet op een verzuurde manier, eerder “geestig” zoals hij zelf zegt. Een kluchtje hier, een mopje daar en al eens een steek onder water.
Zo begint het nummer 1000 Soldaten (over oorlogsslachtoffers) met de woorden: “Aj vanzeleve in de Westhoek passeert, door regen en noordenwinden”. Dat werd nu: “Aj vanzeleve in de Westhoek passeert… Aj vanzeleve in Oekraïne passeert… Aj vanzeleve in Israel passeert…” En zo kon hij eigenlijk nog wel even doorgaan als hij wou. Helaas.
Wij zagen een Willem Vermandere die er nog zin in had en het nog steeds kon. Maar we zien ook dat het moeilijker wordt. Tijdens een vertelselke werd zijn stem brozer en brozer. Tot één van zijn muzikanten erop wees dat er een tas drank naast hem stond en dat hij beter eerst eens kon drinken. Willem dronk enkele slokken en voegde er guitig aan toe: “Ge had dat eerder moeten zegn eh moatje.” En met vernieuwde stem werkte hij zijn vertelselke verder af.
Vermandere werkt om zijn publiek te entertainen. Het gaat zeker allemaal niet meer vanzelf. Maar de man fleurde helemaal op tijdens het optreden en het publiek dankte hem met een minutenlange staande ovatie. Dan mogen we er toch vanuit gaan dat hij nog kan en mag verder doen. Wij zijn de volgende keer alleszins terug graag van de partij!
Afspraak op 14 september in het Auditorium van het Kursaal te Oostende. Tickets kan je hier vinden.
We danken het Kursaal te Oostende en alle medewerkers van Blueskyconcerts voor het warme onthaal, het vertrouwen en de goede zorgen.
