MEROL Gent, Feest Van De Gelijkheid VierNulVier (14/12/2023)

De voorbije dagen streek het negende Festival van de Gelijkheid opnieuw neer in Kunstencentrum VierNulVier en omgeving, een organisatie van het Antwerpse collectief Curieus. Drie dagen gelijkgestemd feesten werd gevuld met een inspirerend programma vol panels, sofababbels, docu’s, muziek, workshops, poëzie, illustratie en theater. We waren wel een beetje curieus naar hoe die gelijkheid als een feest in woord en beeld zou gepresenteerd worden. Dat gebeurde in een uitverkochte concertzaal waar de gigantisch populaire Merol met haar muzikanten en gast neergestreken waren vanuit het niet zo veraf gelegen Nederland.

Merel Baldé heet ze als ze niet op een podium staat. Ze was op 23 november nog in zaal Arenberg te gast voor een beklijvende Radio 1 sessie met tal van gasten. De “Vooruit” was al voor een derde gevuld een uur voordat Merol het feest triomfantelijk zou openen, en voor je het besefte klonk Het Feest Is Al Voorbij. Humor van de bovenste plank om met dit nummer niet te eindigen maar te beginnen. Nog vóór het nummer losbarstte en enkel de band op het podium stond, werden plots een paar fans op het balkon in fel licht geplaatst. Merol verscheen naast hen en zong op het balkon de eerste flarden tekst. Het hilarische van de zaak was dat die fans dat pas erg laat beseften. De foto spreekt boekdelen. Ze hoorden haar zingen, maar waar was die dekselse Merol?

MEROL verrast ook de nietsvermoedende fans naast haar op het balkon

Postvattend op het echte podium wist Merol nog dat ze hier een jaar eerder ook stond en vroeg wie er toen ook bij was. Dat bleek de absolute minderheid wat impliceert dat ze als een komeet en rijzende ster de hemel is ingeschoten in 2023. Merol reageerde gevat met gespeeld boze blik en vroeg scherp “en waar was al de rest dan?”. Merol leek haar set te hebben opgebouwd in tekstmatig omgekeerde gedragsvolgorde want met Ben Dronken Laat Me verwacht je ook eerder iets van de vroege ochtend dan de late vooravond.

Er kwam een min of meer Franstalig drieluik aan met eerst Je Vais Vite Op De Campingdisco met de onweerstaanbare “un deux trois quatre” die de fans nu al gek had gemaakt. Merol staat ook synoniem voor hilarisch knotsgekke teksten ‘tout court’ of wat dacht je hiervan? “Kak, hagelslag vergeten, où est le Albert Heijn?” Of nog…”No, I don’t have weed. Oui, oui, Amsterdam, ja, merci, maar even niet. Un, deux, trois, quatre!”

Na Supermarché nodigde ze de volgens haar beste Belgische zanger op het podium uit. Vernissage zong ze samen met podiumbeest en Eurosongvedette Stef Caers aka Gustaph. Zijn micro gaf niet thuis dus onderbrak Merol de song na zowat 40 seconden want ze zag iedereen breed gesticulerend teken doen dat er iets niet klopte. Het euvel was snel verholpen en ongewild een grappig intermezzo van een concert dat bulkte van de humor en het plezier. Merol is altijd erg sexy uitgedost en deze keer was het zelfs heel prikkelend mooi in de vorm van een kanten doorzichtige legging met strakke bijhorende blouse met knoopjes die op springen stonden.

Hoogtijd dus voor de betere erotische teksten en meebrulnummers Hou je Bek En Bef Me en of we mee gingen op Foefsafari? Jazeker! Het werd nadien – in wat zeker bij haar beste werk mag worden gerekend – echter een pak ernstiger want al jouw Gemengde Signalen maken mij een beetje moe. De mannelijke populatie in de zaal mocht het dan ontgelden in de bindtekst die het pompende overheerlijke Mannen Met Gevoel inleidde. Het is een onweerstaanbare popparel waarbij Merol telkens de omgekeerde strategie hanteert. Ze stelde de boodschap aan de kaak die ze met de songtitel uiteraard wilde bespreekbaar maken en daarbij kiest ze een willekeurige man van middelbare leeftijd uit die ze telkens midden in de zaal opzoekt om dan “Mannen zoals jij, zoals jij, jij ziet mij, jij ziet mij. Laat me vallen vallen vallen in de armen van mannen met gevoel” te zingen, omringd door een laaiend enthousiaste fanbase.

“Heb je nog een plekje vrij voor mij?” klonk het bijna radeloos in het fenomenale Vol waarna Merol een monoloog ten berde bracht over een sportpanel waarin vrouwenvoetbal niet voor “vol” aanzien werd en dat maakte haar zo boos want mannen kunnen het niet hebben dat vrouwen in machtsposities belanden want dat maakt hen onzeker. Mannen verkiezen dat vrouwen lief en ongevaarlijk zijn en liefst Pastel.

Merol is op het punt gekomen dat ze bij wijze van spreke een medicijnenbijsluiter kan voorlezen en dat de fans daar ook nog wild en onnozel op reageren. De fans brulden lustig elk woord mee van het 5 jaar oude Kerst Met De Fam, wat beter oogt op een decembersetlist dan op een zomerfestival, zover zijn we het hopelijk met elkaar eens.

Merol kreeg een uur toebedeeld voor haar zinderende popshow. Wij kunnen meer aan, zij ook en de fans al heel zeker want die waren een kwartier na afloop nog volop massaal haar naam aan het scanderen, in die mate dat bijna niemand de zaal durfde te verlaten want zie eens dat ze nog zou terugkeren? Ze heeft de fans ongetwijfeld ook gehoord maar iedereen is hier gelijk voor de festivalwet.

Maar hey, we hebben het nog niet over de afsluiter van de avond gehad, een nummer waarop iedereen altijd staat te wachten en waarvan we ons afvragen of ze dit altijd met zoveel energie en passie gaat kunnen blijven brengen. De boodschap is natuurlijk onverwoestbaar en alle vrouwen hadden de breedste glimlach op en dansten tot de laatste noot was uitgestorven. “Lekker met de meiden melig. Lekker met de meiden manicure. Lekker met de meiden hard gaan.” Het is natuurlijk een nummer dat in termen van volkspsychose het zenit benadert en als we Merol op een podium zetten is Het Feest Nooit Voorbij.