Er zijn zo van die concertavonden waarvan je op voorhand wist dat er magie in de lucht zou hangen en er een beetje rock-’n-roll geschiedenis zou worden geschreven. De hartsvriendinnen van de waanzinnig populaire nederpop, Stien den Hollander en Froukje Veenstra kondigden een paar maand geleden aan dat ze opnieuw samen in de studio gedoken waren en dat ze 4 duoshows in elkaar wilden boksen. Ze treden op 1 en 2 november op in de Amsterdamse Ziggo Dome maar de Ancienne Belgique mocht de twee andere concerten organiseren. 15 oktober was de startdatum en de beide Brusselse optredens waren in een oogwenk uitverkocht. Froukje & S10 brachten de AB in vervoering tijdens een zinderend avondje ‘Frok ’n Roll’.

Ze kwamen verre van alleen naar de beursregio afgezakt en hadden een dj uitgenodigd in de vorm van een kleine aardbei. Sabina Nurijeva aka Chibi Ichigo kreeg een half uurtje de tijd om de zaal onder stroom te zetten, een kolfje naar haar hand. In maart 2026 zal zij met haar band in deze zaal te bewonderen zijn en nieuw werk dat ze al liet voorproeven, laat alvast geen twijfel bestaan over het krachtige technogehalte dat deze show ongetwijfeld zal kenmerken.

Over dan naar de orde van de dag met de gedoofde lichten die de komst van de twee godinnen aankondigden. Strikt genomen, kunnen de 4 duoshows niet als een verrassing worden gekwalificeerd want Froukje & S10 brachten elkaar in het verleden met de regelmaat van de klok bezoekjes op podia allerhande en er is die ep met 4 extra songs die ze net uitbrachten. Het feit dat Froukje nog geen podium betrad in 2025 en de ondraaglijke pijn voor Stien die in juni haar broer in tragische omstandigheden heeft verloren, maakten de timing wel bijzonder. Tegelijk zorgde dit voor een onwaarschijnlijk mooi optreden dat predicaten als intens, feestelijk en leuk verdiende en vooral een emotionele ode aan hun innig sterke vriendschap betekende. Ze hadden beiden hun 4-koppige band bij waardoor het podium op de achtergrond leek op een versterkte muzikale burcht. Geen snufjes, geen zotte lichtshow, geen gedoe.

De fans kregen een duizelingwekkend optreden van bijna 2 uur en wel liefst 30 nummers gepresenteerd. Froukje en Stien kwamen in het schemerdonker statief spelen, elk in een hoek van het podium en zongen alternerend flarden tekst van Maria en Uitzinnig, nummers van respectievelijk S10 en Froukje solo. Ze zorgden voor een eerste moment van collectieve waanzin door Zonder Gezicht in te zetten en op elkaar af te stappen. Als Froukje en Stien elkaar in de ogen keken, leek er magie in de lucht te hangen. Met Kwijt en De Leukste Mensen Zijn Raar werd het eerste deel ook proper verdeeld over beide zangeressen. Vijf heerlijk opgebouwde delen zouden we krijgen.

In deel twee kreeg panter Stien de spotlights en mocht haar band losgaan. Ze maakte dit jaar haar vrolijkste popalbum en dat terwijl ze privé door heel zwaar weer moest ploeteren wat ze ook zo benoemde. Stien speelde voor het eerst in Brussel – best opmerkelijk – en was bijzonder goed bij stem. Haar versie van het geweldige Naar Het Licht van jawel Froukje toonde aan dat ze eigenlijk perfect inwisselbaar zijn als zangeres. Waar Stien hevig te keer ging tijdens nummers als Have Fun en Noem Me Wild was de teneur totaal anders tijdens Laat Me Los waarbij ze werd getrakteerd op méér dan 1.000 gsm-lichtjes.

Luikje drie van de avond liet een totaal andere beleving los op de ondertussen losgeslagen fans. Froukje kwam terug en nam plaats achter een piano voor het aangrijpende Ik Ben Bang. “Ik ben bang als ik alleen ben. Wat als er nooit meer iemand is die me licht geeft als ik opbrand”. Toen we met zijn allen nog buiten voor de gesloten deuren stonden te wachten, werden papiertjes uitgedeeld. Iemand had de idee gelanceerd om een soort omgekeerde flashmob te organiseren. Plan was de broers van de zangeressen te eren door tijdens Een Teken (Froukje) of Adem Je In (S10), al naargelang welk nummer eerst passeerde, muisstil te zijn, de gsm’s massaal licht te laten geven en pas tijdens het laatste refrein voluit mee te zingen. Zo geschiedde en dit maakte Een Teken tot een aangrijpend hoogtepunt.

Nog straffer werd het toen een viertal bandleden rond het duo kwamen staan en een soort kampvuursfeertje opriepen waarna Stien de adembenemende cover Paris Texas van Lana Del Rey inzette. We kennen dit al van haar theatertour. Aan het einde draaide Stien zich naar de zittende Froukje en zong “Ik ben thuis, ik ben het meeste thuis als ik bij Frokkie ben”. Froukje hield het niet meer en omhelsde huilend haar boezemvriendin. Kippenvel werd ter plekke heruitgevonden. 17 van Froukje volgde en was meesterlijk emotioneel met beide dames die elkaars hand vastpakten.

Ondanks de niet aflatende lawines aan emoties moesten de strafste delen 4 en 5 nog volgen. De populariteit van Froukje is toch nog van een andere orde dan bij Stien en dat bleek uit de zotte reacties op de waaier Froukje-hits die dan passeerde. Stien mocht even rusten. Gekke taferelen tijdens Als Ik God Was werden gevolgd door een verrassende club-versie van Zonder Liedjes. Net als Stien waagde Froukje zich ook succesvol aan een S10-parel. Ze opteerde voor Adem Je In. Froukje liet het feest dan ongenadig losbarsten en daar viel Niets Tussen te krijgen: “Heel de week is het werken, heel de week is het toekomst. Zij heeft schijt aan de regels”. Licht En Donker, de titeltrack van de gelijknamige ep uit 2021 was een royaal orgelpunt en we konden ons opmaken voor de finale.

De ‘Pop Icons’ hadden trouwkleren met een kwinkslag aangetrokken en kwamen gesluierd het podium op voor een zinderende apotheose. Vooral Stien was hilarisch en echt wel heerlijk uitgedost. Het was meteen ook het sein voor de dubbele bezetting en uitvoering van een paar tracks zoals Nooit Meer Spijt. Dubbele bezetting? Jawel, twee synths, twee drummers en evenveel bassisten en gitaristen. Pieteke Dik en Yvette Terpstra mochten vaker de voorgrond afschuimen. Tekstmatig past de ‘nooit meer spijt’ perfect bij ‘nu heb ik spijt’ van het gloednieuwe Offline. Het mag gerust geweten zijn, de 4 nieuwe tracks op de gezamenlijke ep brandden ongenadig en de gloed voelde super goed. Beiden kregen nog hun individueel momentje met de knallers Mijn Haren Ruiken Naar Vuur en Ik Wil Dansen maar iedereen leek te wachten op de laatste twee knallers.

Het ronduit onweerstaanbare Hart In Brand is een meezinger en meedanser zonder weerga. “Is het de wodka? Is het mijn outfit? Is het mijn jas? Zijn het mijn tranen? Is het mijn lach? Vul je mijn glas, dan pak ik je hand. Geef me je hart, ik zet het in brand” Een volledige Ancienne Belgique stond voluit te dansen en afsluiter Ik Haat Hem Voor Jou was het denkbeeldige confettikanon dat de zaal helemaal liet afbranden. Niemand in de zaal bleef onbewogen en iedereen leek zich toch even op een ex te willen afreageren. Ondertussen was Stien al gaan knielen voor Frokkie en vice versa en werd een triomfantelijke aftocht geblazen. Een ode aan de perfecte popgodinnen en de vriendschap. Frok ’n Roll damn it!

Instagram: FROUKJE – S10 – AB Concerts


