ELEPHANT + PORTLAND Middelburg, Abdijplein (25/08/2024)

Foto’s: Cath Van Laere

De laatste week van augustus wordt in het Nederlandse Zeeland het Nazomerfestival georganiseerd met tal van voorstellingen in heel de provincie. Middelburg koos voor het feeërieke Abdijplein om er elke dag optredens te organiseren. Op zondag stonden daar twee topbands op de affiche: het Rotterdamse gezelschap Elephant en Portland. Dat wilden we niet missen en dus trokken we over de grens naar Middelburg.

Elephant mocht de avond openen. De band maakt nog maar samen muziek sinds 2021 en heeft al twee prachtige platen (Big Thing en Shooting For The Moon) uitgebracht. Een derde album is ook al opgenomen. De mooie liedjes van het viertal liggen in de lijn van Teenage Fanclub, The Posies met een vleugje van The Byrds en Crosby, Stills, Nash & Young. Melodieuze pareltjes dus met af en toe een scherpe hoek. De band werkte voor de single The Morning samen met Meskerem Mees, een nummer dat veel te weinig op de radio werd gedraaid. In november mogen ze het voorprogramma verzorgen voor Nada Surf tijdens hun tour door Europa (in België staan beide bands ingepland op 26 november in de Botanique in Brussel).

De Rotterdammers stonden, zoals steeds, vrij relax op het podium en dat paste wel bij de chille Nazomerfestival sfeer. Met hun prachtige, zachte nummers pakten ze iedereen in. De wondermooie samenzang tussen Frank Schalwijk, Mischael Broekhuizen en Bas Vosselman is hun grote troef.

We kregen een veel te korte set van 50 minuten. Voor ons mocht die veel langer duren. Ze brachten een soort van best of set met materiaal uit de twee platen plus Midnight In Manhattan uit de debuutep. Daarnaast kregen we al een voorsmaakje van de nieuwe plaat met de single For A Friend die pas op 6 september zal verschijnen. Opnieuw een machtig mooi nummer, net zoals het andere materiaal van deze topmuzikanten.

Het viel op dat de Nederlandse band nog niet echt gekend was in Middelburg, vreemd want in ons ogen is dit echt wel een topband. Het publiek kon de set wel smaken en de bandleden genoten ervan om in deze mooie setting te spelen. Vorige week stonden ze nog op Lowlands voor gigantisch veel volk te spelen, nu voor slechts pakweg 100 luisteraars. En toch konden ze het allemaal wel hebben en gaven ze zich volledig. Wij genoten dan ook met volle teugen van de geweldige set.

Na een heel snelle podiumchange was het na een paar minuten wachten al tijd voor Portland. Vanaf oktober trekken Jente Pironet en co door Nederland om het album Departures daar eindelijk voor te stellen. Middelburg kreeg een voorproefje van de Nederlandse tournee. Het werd al snel duidelijk dat het publiek voornamelijk bestond uit Belgen die de grens waren overgestoken om de band live aan het werk te zien. Pironet kreeg ondersteuning van zijn straffe band bestaande uit Nina Kortekaas (Noa Lee) op backings en synthesizers, Sebastian Leye (Slow Pilot, Noa Lee,…) op gitaar, Boris Van Overschee (Echo Beatty, Noa Lee,..) op bas en Arno De Bock (De Mond) aan de drums.

Het optreden opende ingetogen met Jente die zichzelf begeleide op gitaar en Time To Talk bracht. Dat zorgde al voor intens kippenvel en de set was nog maar begonnen… De band kwam daarna op het podium om samen met Pironet Alyson te brengen. Het viel op hoe mooi de stem van Kortekaas blend met die van Jente en hoe goed de muzikanten de frontman aanvullen. Alles klonk strak en super intens. Hoe mooi en ingetogen alles klinkt op plaat, gaat het er live een stuk heftiger en meer gedreven aan toe. Pironet gaf zich zoals steeds volledig, zodat het publiek van de eerste tot de laatste minuut volledig meegezogen werd.

Een nummer zoals Step Aside klinkt op plaat vrij rustig maar wordt live een wervelwind waarbij Jente serieus uithaalt met stem en gitaar. Ook Never Leave, dat ingetogen begon, werd dankzij de band opgebouwd tot iets groots en intens. Het psychedelische Serpent klonk snedig en gedreven en kreeg ook een stevige climax op het einde. Deadlines was meeslepend en machtig mooi door de mooie opbouw, eerst met Jente en Sebastian, waarna de volledige band inviel en Pironet op het einde zichzelf op de grond smeet terwijl hij gitaar speelde. Afsluiter Aftermath kreeg iets magisch door de smartphone lichtjes overal op het plein. Natuurlijk kregen we nog een bisronde met de Metejoor cover She Really Means It. Pouring Rain was de perfecte afsluiter van een perfect concert in een super knappe setting.