Op zaterdag barstte de tweede dag van Devils Rock For An Angel 2025 los in Zillebeke, met een indrukwekkende line-up van tien bands die het beste van rock en metal brachten. Vanaf het middaguur stroomde het festivalterrein vol voor een lange dag van brute riffs, harde vocalen en vurige optredens. Het werd een muzikale rollercoaster die pas diep in de nacht tot stilstand kwam en niemand wilde uitstappen.
At The Front trapte het festival op brute wijze af. Vanaf de eerste noot voelde het alsof een nieuwe oorlog was uitgebroken, recht vanuit het podium. Met hun explosieve mix van agressieve riffs en dreunende drums sleepten ze het nog ontwakende publiek meteen de loopgraven in. Geen genade, geen opwarming: At The Front ging frontaal in de aanval en zette de toon voor een dag die alleen maar harder zou worden. Een openingssalvo dat niemand onberoerd liet.
Na de mokerslag van At The Front hield Catalyst het vuur brandend. De band voegde technische finesse en progressieve intensiteit toe aan het reeds aanwezige geweld. Hun debuutalbum, een semi-conceptueel werk over een post-pandemische wereld geregeerd door rocketeers, kwam live tot leven met een precisie die zowel muzikaal als thematisch indruk maakte. Catalyst bouwde geen muur van geluid, maar een zorgvuldig opgebouwde storm: complex, strak en intens.
Cathubodua nam het publiek vervolgens mee naar een andere wereld: een wereld van epiek, fantasie en meeslepende verhalen. De Belgische symphonic metalband combineerde bombastische symfonieën, folky melodieën en metalpower tot een indrukwekkend geheel. Met nummers van hun meest recente album Interbellum (2024) klonken de nieuwe songs live nog meeslepender, met krachtige vocalen en rijke arrangementen.
Hunter bracht een ode aan klassieke heavy metal, met een overtuiging die alleen muzikanten met decennia podiumervaring kunnen uitstralen. Sinds 2016 bundelen vijf ervaren muzikanten hun krachten om heavy metal te spelen zoals het hoort: eerlijk, krachtig en rechttoe rechtaan. Nummers als Wicked en Rebel Angels Rise werden uit volle borst meegezongen, en met Glorious sloten ze hun set perfect af.
Primal Creation combineerde moderne thrash met progressieve invloeden, pakkende melodieën en rauwe agressie. Sinds hun debuut Demockracy (2017) 7timmert het vijftal vastberaden aan de weg, met supportshows voor D.R.I., Skeletonwitch en een optreden op Wacken Open Air. Hun single Fool Me Twice (2025) liet zien dat de band klaar is om hun stempel te drukken op de scene.
Cult of the Scarecrow bracht een meeslepende set van epische doom, old-school heavy metal en subtiele grunge- en thrashinvloeden. Met releases zoals In Nomine Filiorum (2024) en supportshows voor Candlemass en Sorcerer, bewezen ze keer op keer dat ze thuishoren op grote podia. Op Devils Rock For An Angel liet hun podiumrust zien dat de band perfect weet wanneer te dreigen en wanneer toe te slaan.
Objector daverde over het podium als een losgeslagen sneltrein, met pure thrash metal die vloer en plafond deed trillen. Sinds hun debuut Stand Your Ground (2013) staan snelle riffs, strakke ritmes en meedogenloze energie centraal. Hun set, doorspekt met thema’s als chaos en politiek, verpulverde alles en iedereen.
Drakkar, Belgische metalveteranen uit Mons, lieten zien dat leeftijd alleen maar ervaring betekent. Hun mix van heavy en speed metal zat strak, met loeiharde riffs en energieke solo’s. Het publiek werd moeiteloos meegevoerd door de frontman en de band bewees dat ze nog lang niet uitgespeeld zijn. Nieuwe muziek ligt in het verschiet, de Belgische metalscene kan zich opmaken voor een frisse aanval van een legende.
Reject The Sickness zorgde voor een intense finale voor de zware acts van de avond. Hun mix van melodic death metal, thrash en metalcore bracht het publiek van begin tot eind in vervoering. De band, actief sinds 2010, liet met releases als While Our World Dissolves (2021) zien dat ze een vaste waarde zijn in België én daarbuiten.
Tien jaar na hun eerste passage voelde Arrow opnieuw als thuiskomen. De coverband rond Jonathan Van Slambrouck en Caroline Verfaillie bracht een energieke set vol rockklassiekers, nostalgie en feest, precies wat deze tiende jubileumeditie verdiende.
