Fotografie Hannelore Dieleman
Voor een al snel volgelopen De Kreun mocht Cmon Cmon openen, net als op de andere Belgische data van The Sheila Divine. Cmon Cmon heeft een nieuwe ep Headwind uit, dus dat was handig. Strak in het pak bood het kwartet al even strakke nineties geïnspireerde gitaarrock. Na The Summers We Missed en een paar nummers uit hun debuut, kreeg New Orleans een enthousiaste instrumentale outro mee.
Het nieuwe Turn Of The Lights overtuigde live helemaal. Net als (ook nieuwe) afsluiter All The Other Kids dat met mooi door elkaar geweven gitaren en een a-capella finale extra textuur meekreeg. ‘Maybe we just have ordinary dreams about the future.’ Geen revolutie bij Cmon Cmon, maar puik gezongen en gespeelde melodieën met rinkelende gitaren. Een perfecte opener voor het publiek van The Sheila Divine.
De band rond Aaron Perrino kende zijn commerciële piek rond de millenniumwisseling, maar bleef geliefd in de noordelijke helft van Belgium – of all places – wat een mini tour met zes optredens opleverde de voorbije dagen. Na onder meer Trix, Het Depot en Cactus, was ook de zaal van het Wilde Westen helemaal gevuld voor de indierockers. Met vijf namen ze het podium in en leverden met Darkness meteen een visitekaartje af met een stevige driekoppige gitaarmuur. ‘You guys gotta help me sing’ klonk het nadien uit het hese keelgat van de frontman. Was het hoge drukgebied van polaire oorsprong of de opeenvolging van de concerten de boosdoener?
Dit belette Perrino even later niet om bij het potig gebrachte nieuwe nummer Lilydale intens te schreeuwen. Ja, dat eist zijn tol aan de stembanden natuurlijk. The Swan opende met eighties-gitaren die door de song heen lekker botsten. Bij culthit Countrymen was de vocale hulp van het publiek meer dan welkom: ‘Operate and keep me stale. Will my warm heart ever fail?’
Op de backdrop video leek een Aziatisch leger wel te dansen op Raging Red, een song van Dear Leader, die andere band van Perrino. Rock ’n Roll won het gevecht, uiteindelijk. Wat dacht je?
De frisse nieuwe single, Kim Deal Or No Deal, was op verkenning in het hoofd van ene Ms. Deal: ‘Where is your mind right now?’ Het hoofd van Perrino zat blijkbaar tussen de mandarijntjes in de supermarkt zo illustreerde het beeld de tekst.
Tijd voor de hese finale met Automatic Buffalo en Like A Criminal waar de fans opnieuw vocale steun leverden aan frontman Perrino. ‘I will get away!’ Toch was de band niet spaarzaam en kwamen er de bissen My Life as a Wrestler – waar Perrino een uitgeputte vechtjas neerzette – en I’m a Believer, nog bovenop.
The Sheila Divine zette een potig en degelijk concert neer, ondanks wat stemproblemen. Zolang enkele goede zielen blijven samenspannen om een rijtje concerten in dit vlakke land te organiseren, blijft een oversteek over de Grote Oceaan voor Perrino en zijn band de moeite waard. En de trouwe fans, met blijkbaar zelfs een vers getrouwd koppel in de zaal, die blijven op post.
CMON CMON Facebook – Instagram
THE SHEILA DIVINE Facebook – Instagram
