Tekst : Pascal De Schacht
Foto : Vanparys Johan
BEUK is een Nederlandstalige hardrockband uit Brugge en draait al 10 jaar mee. In die 10 jaar hebben we hen zien uitgroeien van een lokale band die in zowat elk café in en rond Brugge speelde, tot een groep die het schopte tot o.a. de AB in Brussel, het Alcatraz-festival in Kortrijk en zelfs tournees door Engeland, en dit met Nederlandstalige muziek.
Dit jubileum vroeg dan ook om een passage in een nokvolle Cactus Club in hun eigenste Brugge.
Als voorprogramma had de groep MR. MYST uitgenodigd, generatiegenoten. Zij brachten glamrock zoals het hoort gebracht te worden. Geopend werd er met storm en donder, om er dan keihard in te vliegen met Ghost, gevolgd door 7 Deadly Sins, beiden uit hun nieuwe, gelijknamige album. Er werd gewerkt met parlofoons, sirenes, rook en vuurwerk. Ook hun podium-outfits waren alles wat een glam-rockband nodig had: roze jas, bandana, sjaaltjes… De cowboyhoed met sheriffster maakte het helemaal af. Ook muzikaal werd niets uit de weg gegaan; zo werd ook een Talk-box gebruikt (zo’n ‘buisje’, het beste gekend uit Livin’ On A Prayer van Bon Jovi)
“Where are the sigaret lighters?”, vroegen ze voor een trager nummer. Engelstalige bindteksten terwijl je een een Vlaamse groep bent die in Vlaanderen speelt, waren misschien niet echt nodig, maar dit is misschien maar een kleinigheid voor een voor de rest uitstekend optreden. Afsluitend deden ze als vanouds met 2Fu4U.
Over naar de orde van de dag: BEUK, de band waar we uiteindelijk allemaal voor gekomen waren. Als intromuziek werd The Kid van André Brasseur gebruikt, om er dan loeihard in te vliegen met Woord Voor Woord. Een nummer dat vaagweg deed denken aan Gimme Back My Brain van Therapy?. Er zijn slechtere dingen om mee vergeleken te worden.
“We zijn allemaal tjoolders”, zei zanger/bassist Roel Jacobus bij het derde nummer, en zette Overal (En Nergens Thuis) in. Nog steeds in de set, en het nummer werd door de jaren heen steeds strakker gespeeld, is de cover Voodoo Chile van Jimi Hendrix. Halverwege de set werd was gas teruggenomen en mocht Piet Overstijns van Dyscordia het nummer Geniale Gypsy meezingen in een akoestische versie, terwijl Laurent De Moor van achter zijn drumstel kwam om swingend met de tamboerijn mee te doen.
Hierna werd dank uitgeroepen aan Mr. Myst die de boel mocht opwarmen en werd een warm vooraf-applausje gevraagd voor dj Rock The Fox, die nadien de plaatjes zou draaien.
Daarna mocht gitarist Meyky Demey zijn duivels ontbinden en deed iets met zijn gitaar wat leek op de ey-o’s van Freddie Mercury, om zo Station Dementia in te zetten.
Er werd dank uitgeroepen naar de café’s waar ze altijd mochten spelen: Charlie Rockets, De Kelk, ’t Opkikkertje… De Bierleeuwfeesten over het hoofd gezien? Loop Naar De Hel! Het publiek werd steeds meer opgejut zodat tijdens Monster zelfs een stagediver van het podium sprong.
De bisronde werd op gang getrapt met de boogie Delfine Klopt Er Op, een nummer dat schatplichtig is aan La Grange van ZZ Top. Haw haw haw haw. Afsluiten deden ze met Poep In Je Hoofd, een cover van De Raggende Manne en hierbij was de moshpit niet meer te overzien. Na het laatste nummer ging ‘k En Brugge In Mijn Herte nog door de luidsprekers, hun versie van het origineel van Benny Scott. Dit was tegelijk de start voor dj Rock The Fox met een classic hardrock set.
