Afgelopen weekend vormde muziekcafé De Loge in de Gentse binnenstad het decor voor de ijle zang, de vette baslijnen en de gitaarwaaiers van het Belgisch-Duits-Amerikaanse trio Felt. De nieuwe band, met Koen Castermans van Heisa in de rangen en zondagavond nog maar aan zijn vijfde live show toe, deed het met een perfecte mix van shoegaze en postrock. Beide stijlfiguren hielden elkaar netjes in evenwicht. Goed voor een muzikale trip die drie kwartier duurde.
“We’re gonna play some really loud music”, waarschuwde zangeres Hannah Christina net voor aanvang maar dat viel uiteindelijk zeer goed mee. De pijngrens werd nooit opgezocht, de earplugs konden zelfs in de binnenzak blijven. This said, de wall of sound stond er wel degelijk, maar De Loge schudde, enigszins anders dan verwacht, geen half moment op zijn grondvesten.
Eens de band van wal stak bleek het verrekte moeilijk om de invloed van bands als My Bloody Valentine en Slowdive niet te willen horen maar het geheel werd voldoende voorzien van een originele twist om de aandacht gaande te houden. De dromerige zang, meestal ergens in de achtergrond, voegde een emotionele laag toe aan Castermans’ fijne gitaargolven. Die combinatie kwam nog het best uit de verf in Arcadia, zondagavond derde op de playlist en één van de drie singles die de band tot dusver (digitaal) uitbracht.
Geen bis na negen nummers intens surfen op fraaie gitaargolven, alle nummers van eigen makelij waren op. Wel een warm applaus van het zittende publiek voor de internationale ‘postshoegazerock-samenwerking’. Geslaagde eerste show in Gent voor de band die zijn bestaan integraal dankt aan de Gentse Feesten en de toevallige ontmoetingen die daar niet (nooit) van de lucht zijn.
FELT is:
Koen Castermans – gitaar
Hannah Christina – bas, zang
Aaron Morgan – drums
Facebook – Instagram
