Het zijn drukke dagen voor RHEA. Onlangs verscheen hun nieuwe album dat ze opnamen met David Bottrill (Tool, Muse, Mastodon). Op een verlaten eiland zitten heeft dan ook geen zin, toch vond gitarist Guillaume Lamont de inspiratie om de drie te kiezen die hij zou meenemen mocht hij er ooit op belanden.
AC/DC – Highway to Hell (1979, Atlantic)
Voor mij is dit zo een beetje de bijbel van de rock-‘n-roll en gitaargeluiden. Onmisbaar in mijn leven is die plaat.
TOM WAITS – Closing time (1973, Asylum Records)
Dit was mijn eerste aanraking met rustige, kwetsbare muziek. Iedereen kent het moment wel dat je als gevoelige puber iets of iemand zoekt die je ‘begrijpt’. Ik had dat met deze plaat.
MOTHER’S CAKE – Cyberfunk! (2020, Membran)
Op dit album staat eigenlijk zo goed als alles. Harde en zachte nummers. Funk en rock en… Geen bekende band, maar wel steengoed.
