Ooh Aah Aah. Het zijn niet de klanken uit de dierentuin, wel de eerste woorden uit Borderline van The Spectors en het is meteen ook de titel van het langverwachte tweede album. We gingen bij zangeres Marieke op visite om uit te vissen waar het hem op de nieuwe release rond draait.
Met Ooh Aah Aah zitten The Spectors in een nieuw avontuur. Wie doet in feite wat bij de band?
Ruben maakt de meeste grappen, Davy is de oorzaak van de meeste grappen en Filip en ik lachen erom. Maar om even serieus te zijn: Davy drumt en houdt zich vooral bezig met de technische dingen zoals onze backing tracks in orde brengen en de backdrop goed hangen. Filip en Ruben zijn de gitaristen en helpen mee gitaarparts uitzoeken voor de nieuwe nummers en ik schrijf vooral de nummers en ben de frontvrouw.
Waarom noemt iemand zijn album in feite Ooh Aah Aah?
Het was eigenlijk een idee van mijn papa. Ik had zelf een andere titel en artwork voor ogen, maar ineens stelde hij dat voor. Aangezien Borderline begint met ‘ooh aah aah’ zou dat heel cool zijn om ons album zo te noemen. Ik moest er wel een nachtje over slapen want ik heb er heel veel moeite mee om mijn ouders direct gelijk te geven, maar de volgende ochtend gaf ik toe dat het echt een goed idee was.
Het is al meer dan één keer geschreven, maar voor jullie nieuwe plaat werkten jullie samen met Michael Badger? Moest het echt Badger en hoe kwamen jullie met hem in contact?
Ik heb hem leren kennen in een café in Antwerpen. Hij was vorige zomer door Europa aan het reizen. We hebben heel de avond gepraat en hij vertelde dat hij een mixing engineer was. Enkele weken later, toen hij terug in Melbourne was, stuurde hij mij een berichtje. Hij had geluisterd naar ons vroegere werk en zou graag één van onze nieuwe nummers mixen. We hebben hem Only You laten mixen, onze tweede single. We waren zo onder de indruk dat we hem dan maar het hele album hebben laten doen.
Met Badger erbij hebben jullie natuurlijk ook de aandacht van Australië. Wanneer trek je down under?
Voorlopig zijn er geen plannen om in Australië op te treden, dat zou extreem duur zijn. We willen eerst nog een beetje de markt daar aftasten en dan verder zien. Zelf ben ik wel aan het sparen om volgend jaar in de winter naar daar te gaan, het is daar dan zomer.
Jullie speelden wel onlangs in Londen, hoe reageerden men daar op jullie?
We hebben heel positieve reacties gekregen. Ik merk ook wel dat ons soort muziek daar veel meer in de smaak valt.
Laat me eerlijk zijn, ik ben verliefd op de Belgische scène, maar jullie zijn wel uniek in België. Is die unieke sound een voor- of nadeel?
Ik denk dat het zowel voordelen als nadelen heeft. We proberen gewoon de muziek te maken die we zelf goed vinden en voor ons draait het in eerste instantie om de nummers en daarna om de sound.
Opmerkelijk is dat veelk van je titels naar de sixties refereren: Be My Baby of Leader Of The Pack. Voor de fun of zit er meer achter?
Be My Baby was eerder toevallig, nu is het wel leuk om die link met The Ronettes en Phil Spector te hebben. Leader Of The Pack was erom gedaan, het is genoemd naar het nummer van The Shangri-Las en aangezien het nummer over mijn oma gaat, vond ik het wel een toepasselijke titel.
Wie jou kent, weet dat je dweept met het vinden van de perfecte indiepophit. Hoe klinkt die voor jou en wie mag voor jou part met die titel gaan lopen?
De perfecte indiepophit mag niet langer duren dan hij moet duren. Je moet zorgen dat de mensen na het nummer meer willen en daardoor de song verschillende keren na elkaar spelen. Als we het over hedendaagse indiepop hebben mag Tame Impala gaan lopen met die titel voor The Less I Know The Better. Als we het over gewone pop hebben sowieso Lady Gaga. Als we naar de jaren ‘60 kijken The Beach Boys en The Beatles. David Bowie ook sowieso, er zijn er te veel om op te noemen.
Op deze plaat ga je qua teksten ook wel dieper dan anders, vind ik. Het is net alsof alles eruit moest op deze plaat. Klopt dit?
Ik was vooral blij dat ik mijn eigen ding kon doen en dat de rest van de band mij daar ook de ruimte toe heeft gegeven. Zelf stond ik zeker ook open voor hun ideeën en veel van die input heeft ook de plaat gehaald.
Je wordt wel meer dan eens vergeleken met The Raveonettes of The Dum Dum Girls. Is dat toeval of zijn deze bands echt inspiraties?
Ja we worden daar enorm veel mee vergeleken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit naar deze bands heb geluisterd. Misschien moet ik dat maar eens doen.
Er staan in België behoorlijk wat shows op stapel. Wat mogen we verwachten?
Ik denk dat we nu live sterker staan dan ooit, we hebben de tijd gehad om alle liedjes uit te werken zoals we willen dus het gaat echt goed zijn! Zeker komen kijken (lacht)
Wat zijn eigenlijk uw verwachtingen van Ooh Aah Aah?
Het is drie jaar geleden sinds ons vorige album, Light Stays Close. Dat is vrij lang, dus de meeste mensen zijn ons alweer vergeten. Met dit album is het de bedoeling om onszelf op een overtuigende manier terug op de kaart te zetten.
Ik wil raden dat jij in je hoofd al bezig bent met de opvolger van Ooh Ooh Aah?
We hebben al voldoende materiaal voor een volgend album en dat zou dan onze grote doorbraak moeten worden, hahaha. Je gaat er alleszins geen drie jaar op moeten wachten.
Wat vind jij het mooiste en het slechtste aan muziek?
Het mooiste aan muziek is wanneer je een talent hebt om nummers te schrijven die mensen ontroeren. Het slechtste aan muziek is de bikkelharde muziekscène die niet altijd enkel rond muziek draait.
Omschrijf The Spectors in één zin!
The Spectors in één zin.
Je kan The Spectors zien:
29 maart Leuven, Cafe Commerce
31 maart Kortrijk, Den Trap
16 april Leuven, Het Depot9 mei Sint-Niklaas, De Casino (met The Sheila Divine)
12 mei Hasselt, Muziekodroom (met The Sheila Divine)
16 mei Gent, Afsnis
17 mei Antwerpen, Trix
25 mei Aarschot, De Klinker
