Geef tien essentiële songs die je leven beïnvloed hebben. Het is een vraag die we voorleggen aan Belgische artiesten en die we nadien(vlijtig als we zijn) omzetten naar een Spotify-lijstje. Hier is de keuze van Frederik Daelemans, bezieler van Cesar Quinn, een band die met zijn dromerige indiesound in onze categorie van “in het oog houden bands” staat.
Frederik Daelemans: “De lijst begint met de Sarabande uit de eerste cellosuite van Bach. Ik speelde van mijn zesde tot mijn achtiende klassieke cello, en dit was een van mijn favoriete stukken. Een klassieker die mijn gehele cellocarrière meeging. Vervolgens een legendarische popsong waar ik thuis mee opgroeide, aangezien het een van mijn moeders favoriete artiesten was: An Englishman In New York van Sting.
De lijst gaat verder met Numb van Linkin Park. Simpelweg een heel straffe song die mijn hele jeugd meegedragen werd op muziektoestellen. Rapper XXXTentacion verbaasde me met zijn zelfgeproducete song Revenge, het gaat over een vriendin van hem die zelfmoord pleegde. Deze song werd grijsgedraaid. Flume was met Some Minds een ongelooflijke inspiratie voor mijn eigen productiewerk, en dit door zijn ver gestimuleerde eigenheid en sounddesign.
Door Blue In Green van Miles Davis ging de wereld van jazz voor me open. De harmonieën uit die wereld beïnvloeden mijn eigen producties nog steeds. London Grammar toonde me dan weer de weg naar de zogenoemde ‘alternatieve mainstream’, met een engelenstem en arrangementen die tot op de dag van vandaag raar of zelden benaderd worden.
Pyramid Song van Radiohead heeft weinig woorden nodig. King Krule heeft veel invloed gehad op mijn eigen muzikale richting. De fusion van jazz, post-punk en indie maakt me telkens zeer warm binnenin. Love Is The Message heeft een zeer straffe liveversie op YouTube. De functionaliteit en virtuositeit van de muzikanten maakt het ongelooflijk, als de compositie op zichzelf al niet genoeg was.”
