Leonore is de band rond de Brusselse zangeres Chloë Nols. Sinds de lente van 2019 werkt ze aan nieuw werk met kompanen Tim Caramin van Glints en Kobe Dupont van Geppetto & The Whales. Met Leonore wil Nols tonen wat er diep in jou verborgen zit en je meenemen naar andere sferen. Je kan de band aan het werk zien tijdens de Sound Track voorrondes op 27 september in de Anderlechtse Zinnema.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie maar eens voor! “Leonore” betekent “buitenaards licht” in het Grieks. Ik ben al van kleins af gefascineerd door het “buitenaardse”, ook in mezelf. Door muziek te maken leer ik mezelf beter kennen en uitdrukken.
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen? Het project bestaat een paar jaar nu, met een wisselende bezetting, omdat ik verschillende dingen wilde aftasten. De laatste tijd speel ik met mensen met wie ik een heel fijne energie deel en waarbij ik beter aanvoel wat ik precies wil zeggen en maken. Ik kijk er superhard naar uit om binnenkort samen opnames te maken en om volgend jaar te gaan touren.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jullie passie is? Sinds ik als kind iedere ochtend uit bed sprong om, nog voor pipi te gaan doen, de radio aan te zetten en mee te zingen. Zingen maakte mij blij. Het was mijn sport en meditatie. Nu nog!
Wat maakt volgens jullie de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek? Het is boeiend dat België op een kruispunt ligt in Europa. We ontvangen heel veel internationale artiesten in onze zalen en op onze festivals. Die zalen en festivals zijn bovendien goed bereikbaar zijn, we hebben dus het geluk om veel verschillende soorten muziek te ontdekken. Wat ik ook inspirerend vind, zijn de verschillende culturen en talen die samenkomen, vooral in onze hoofdstad. Al die diversiteit geeft de Belgische scene toch wel een eigenzinnige smoel.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden? Het avontuur van het leven? Hoe iedereen anders en toch hetzelfde is. De muziek zelf is vrij zacht en dromerig, maar mijn emotie en teksten kunnen behoorlijk scherp zijn. De laatste tijd ben ik wel terug wat vreugdevoller, en dat hoor je.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen? K3? Haha, nee, geen idee.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom? Queen, maar ja, dat gaat niet meer. Ik wilde vooral Freddie Mercury graag eens ontmoeten, en écht spreken, tot een kot in de nacht.
Wat maakt jullie anders dan andere bands? Misschien onze mengeling van ambitie en laissez-faire? Moeilijke vraag!
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band? Opnemen, spelen, gewoon altijd verder doen. Iedere kleine stap is een grote stap, zelfs de stappen achteruit.
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren? Het debuutalbum van Björk, voor mij toch. Ik zal het op de volgende repetitie eens aan de rest vragen.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom? Same. Het heeft ondanks de specifieke klank iets tijdloos. Björk is zelf een buitenaards wezen, denk ik.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek? Alles is mooi aan oprechte muziek.
Met wie zouden jullie het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom? De levensfilosoof Eckhart Tolle. Google hem eens en je weet waarom.
