De eerste selecties van de Sound Track wedstrijd zijn doorgevoerd en de namen van de finalisten zijn gekend. In de Muziekodroom zal op 7 december ondermeer HAMERS de strijd aangaan met de Limburgse uitverkorenen. Hoogtijd om dit trio aan ons spervuur van vragen te onderwerpen.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie maar eens voor?
RICCARDO: Oorspronkelijk heetten wij The Evil Knievels. Toen we onze eerste ep gingen opnemen bedachten we tijdens het eten echter dat de naam niet zo goed paste. We hadden bij de studio onze goede vriend Pieter Hamers meegenomen als kok en vonden zijn achternaam goed klinken als bandnaam. Pieter Hamers heeft namelijk een heel palmares aan wilde verhalen. Ik ben Riccardo Moro, bassist, en occasionele synths bij HAMERS.
DRIES: Het was eigenlijk Micha (de producer) zijn idee om zijn naam als bandnaam te nemen. We vonden dit allemaal onmiddellijk een goed idee.
JESPER: Menne man????!!!!! De witte Hamerhaai kent iedereen wel, meer woorden maak ik hier niet aan vuil. Dries en ik hadden eerst een “zuip-u-kapot-rock-n-rollband” met ‘the one and only Haminator’ en ‘Philippe-zet-z’n-bass-niet-te-luid-Fotij’. Daarna wilden we het rustiger aan doen omdat Hamers carriere ging maken als kok (Later bij de kippenfabriek). Dries en ik richtten dus een Blues-band op: The Evil Knievels. Dit heeft 2 maanden geduurd. Nu zijn we met 3 lieve jongens bij de band, maar eigenlijk met nog meer. Simon hoort er in principe ook bij en fotografe Giulia is hier ook kind aan huis.
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
RICCARDO: ik ben van mijn negende begonnen met piano tot mijn twaalfde. Ik heb dan niet meer gespeeld tot mijn zestiende. Een van mijn andere hobby’s is (oude) videogames spelen. Ik hou heel erg veel van de muziek die voorkomt in games en ben op mijn zestiende muziek van games beginnen opzoeken op het internet om deze op piano te spelen. Op mijn achttiende werd ik gitarist.
Ik heb regelmatig met vrienden op straat muziek gespeeld en speel tegenwoordig nog in een coverband op bruiloften. Dit staat nogal in contrast met wat ik bij HAMERS doe, maar ik amuseer me, en daar gaat het toch om?
DRIES: Jesper en ik speelde eerst samen in een rockband, toen deze uit elkaar viel besloten we onder ons twee verder te gaan. In deze periode speelde we vooral bluesrock maar er sloop steeds meer noise en experimental in de muziek. Uiteindelijk besloten we het helemaal om te gooien en gewoon gekke noiserock te maken. Kort na deze beslissing kwam Riccardo bij de band. Met ons drie hebben we erg lang gezocht naar een eigen sound die we in 2018 eindelijk vonden bij het opnemen van de ep. Sinds maart 2019 is deze uit en zijn we aan het optreden.
JESPER: Ich hauw maar get op dat teijnk menne man, veul geschiedenis is er niet. Iemand vroeg me op mijn 16de of ik wilde drummen in een band. Ik zei: “Sgoeie”. Die band heeft nooit bestaan. Geïnspireerd door mijn oudere neven (Bloedneven) luister ik al sinds mijn 10de naar bands als Pennywise (Beste band allertijden, maar niet tegen Dries zeggen, want die discussie hebben we al vaak gehad!), NOFX, Bad Religion, Misfits,… Bands die ik nog steeds de shit vind!
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jullie passie is?
RICCARDO: Vanaf het moment dat ik op een instrument speelde en ik besefte dat het leuk was?
DRIES: Toen we onze ep waren aan het opnemen in de studio. De sfeer die er hing was gewoon zalig; alles mag niets moet. We konden er blijven experimenteren en de grenzen steeds meer verleggen. We gingen erheen met het idee van “misschien nemen we één nummer op, misschien drie. We zien wel wat het geeft.” Uiteindelijk hebben we er vijf opgenomen.
JESPER: Sinds het besef dat ge op de rider gratis Bok en Aperol kunt zetten en dat zat spelen vies rock-n-roll en bevorderend voor de kwaliteit van mijn drumspel is.
Wat maakt volgens jullie de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
RICCARDO: Is onze scene uniek? Bestaan er in andere landen geen gelijkaardige bands, maar kennen we die gewoon niet omdat we dat gewoon niet opzoeken?
DRIES: Ik denk dat ieder land een unieke scene heeft. Anders zou het maar erg saai zijn. Maar wat België uniek maakt is denk ik dat het zo klein is. Als je enkele optredens hebt gedaan kom je al snel op dezelfde plaatsen terug en onvermijdelijk kom je zo steeds meer gelijkgestemden tegen.
JESPER: Ik ken eigenlijk niks van onze scene.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden?
RICCARDO: Als ik muziek voor HAMERS schrijf: alles met een hoek af. Kapitan Korsakov, Raketkanon, The Guru Guru (hier heb je de “unieke” Belgen). Maar ook HORSE The Band, Nobuo Uematsu, Koji Kondo, J.S. Bach, ABBA, Bruno Mars, Steven Wilson/Porcupine Tree,…
DRIES: Inspiratie komt van heel uiteenlopende artiesten zoals Swans, Daughters en Scratch Acid maar ook gewoon Led Zeppelin of Black Sabbath. Er zit ook soms wat klassieke muziek in zoals Bach. Belgische bands in het genre zoals The Rott Childs en Raketkanon hebben ook zeker een invloed op ons gehad.
JESPER: Menne man! Ich loester veural Hardkeur BGZ?! Maar dat is misschien wel een klein beetje in mijn “drumwerk” te horen. Ik speel niet echt het echte “hardcorewerk”, maar ik speel zeker niet de typische “Noisedrum”, als die al typisch is. Dat maakt misschien onze combinatie zo leuk? Als het al leuk is? Zo veel vragen, potverdikke. Voor de rest luister ik wel ook de echte klassiekers zoals Slint, Iggy Poppy, Beatles, alles binnen Disco,….. Neum maar op menne man! Zoelang het geine R&B of van dè rotzoej is.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
RICCARDO: Wij worden bijna nooit met een band vergeleken. Wat wel vaak voorkomt is als ik aan familie probeer uit te leggen wat voor muziek ik maak, ik vaak de opmerking: “Ah, je maakt heavy metal!” krijg. Dan moet ik meestal zuchten en zeggen dat we geen heavy metal maken. Maar ik heb niets tegen heavy metal.
DRIES: Ik vind het altijd wel interessant om door mensen met een bepaalde band vergeleken te worden. Dan zie ik hoe die persoon onze muziek ervaart. Ik vind het wel altijd grappig als mensen ons genre proberen te beschrijven en dan soms de gekste dingen zeggen.
JESPER: Ik weet van niks.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
RICCARDO: HORSE The Band. Zij hebben mij het hardere, vreemdere genre leren kennen.
DRIES: Swans brengt binnenkort een nieuwe plaat uit. Als ze met hun tour toevallig België passeren zouden we heeeeeel blij zijn om daar het voorprogramma te verzorgen.
JESPER: Queen.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
RICCARDO: Zoals eerder vermeld vallen we moeilijk binnen een bepaald genre te plaatsen en dus ook moeilijk te vergelijken met een andere band.
DRIES: Ik denk dat we wel een redelijk aparte en unieke sound hebben. Voor de rest misschien dat we op het podium niet echt een rol spelen maar gewoon helemaal onszelf kunnen zijn. Waarschijnlijk zijn onze shows daarom net zo chaotisch. We zijn allemaal behoorlijke chaoten.
JESPER: Wij kennen Pieter Hamers en zij niet.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
RICCARDO: Een album uitbrengen.
DRIES: We zijn nu vooral nieuwe nummers aan het schrijven. Ik denk dat de volgende stap waar we allemaal naar uitkijken gewoon is dat we terug de studio ingaan en weer wat gek gaan doen.
JESPER: Als het van mij afhangt een album uitbrengen met Willy Sommers. Een grote inspiratiebron voor ons allemaal! Er wordt in de gangen ook wel gefluisterd, dat Hamzalito een duet gaat zingen met Willy.
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
RICCARDO: Stel me deze vraag morgen opnieuw en je krijgt een andere antwoord. Hand. Cannot. Erase. van Steven Wilson.
DRIES: De laatste tijd staan de debuutplaten van Black Midi en Crack Cloud wel redelijk zwaar op repeat. Ook de laatste nieuwe van Ty Segall luister ik bijna dagelijks.
JESPER: Altied get angers menne man! Soms ben ik droevig, soms ben ik blij, soms wil ich dich op den naas houwe. Zoals gezegd luister ik een variëteit aan genres. Vandaag heb ik nog naar The Smits (The Queen is Dead) en Bedhead (WhatFunLifeWas) geluisterd.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
DRIES: Een heel moeilijke vraag. Maar ik denk het debuutalbum van Led Zeppelin. Dit is voor mij echt een perfecte plaat. Strakke blues(rock) nummers afgewisseld met wat akoestische folk maar met genoeg ruimte voor experimentele elementen.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
RICCARDO: skip
JESPER: Pieter Hamers.
DRIES: De muziek zelf is het mooiste aan de muziek, de hele commerce die erachter kan zitten is minder mooi. Creativiteit mag nooit om geld of gewin draaien.
Met wie zouden jullie het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
RICCARDO: Simon Colla.
DRIES: Pieter Hamers.
JESPER: Grappig, 8 is mijn lievelingsgetal, lol. Ook met Simon! Dan hoop ik dat het warm wordt en we onze kleren moeten uit doen.
Hieronder vind je de link naar de bandcamp van Hamers:
https://hamers.bandcamp.com/releases
