Het Gentse jazztrio Dishwasher speelt op 16 oktober jazz voor mensen die niet in jazz geloven. Ze doen dat in De Cinema in Aalst.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie eens voor!
Dishwasher_ is ontstaan in het Gentse waar bassiste Louise van den Heuvel en drummer Arno Grootaers op zoek gingen naar een gelijkgezinde muzikant: saxofonist Werend Van Den Bossche. Louise en Arno hebben een verleden met bandnamen die geïnspireerd zijn op huishoudartikelen (Lampshade, Plant) en om de verwarring te vermijden met een groot arsenaal aan vaatwasmachines plaatsten we er een underscore achter.
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
We zijn ontstaan in trio en onze eerste concerten waren heel open improvisatie concerten. Omdat de trio opstelling een grote vrijheid geeft, wouden we graag deze bezetting houden. Hierdoor onderzochten we de klank van een jazztrio maar met het doel een gelaagde sound te maken. We gebruiken daarvoor effecten en elektronica. Uiteindelijk kreeg de muziek vorm en hebben we al de kans gehad om te spelen in de AB, in De Handelsbeurs en op GentJazz. Nu onderzoeken we het samenkomen van deze twee insteken: de totale vrijheid en vaste songstructuren.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jullie passie is?
Ik denk dat we alle drie al van jongs af aan die passie hadden. Natuurlijk is die passie alsmaar groter geworden door onze studies aan het conservatorium, waar we elkaar ook hebben ontmoet.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven worden?
We zeggen vaak dat onze muziek “jazz for the non jazz believers” is omdat we muziek maken die eerder geïnspireerd is op elektronisch geproducete muziek zoals Squarepusher, Aphex Twin, ect. maar gemengd met onze achtergrond uit de geïmproviseerde muziek. Andere bands die deze zaken ook vermengen zijn onze grote invloeden zoals: STUFF., Moon Hooch, The Comet is Coming, Portico Quartet, Mammal hands, …
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
Er wordt van ons wel eens gezegd dat we de nieuwste revelatie zijn op vlak van de Belgische jazz, terwijl we die status totaal niet willen innemen. In België zijn er zo veel ongehoorde beloftevolle jonge (jazz)bands waar wij maar een deeltje van uitmaken.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Moesten ze nog bestaan en touren zouden we heel graag het voorprogramma spelen van Kraftwerk. Het feit dat ze indertijd zoveel vernieuwing hebben gebracht in een onbekend deel van muziek is voor ons heel inspirerend. Maar uiteindelijk maakt het ons niet heel hard uit waar we het voorprogramma van spelen, als de band maar eerlijk en origineel klinkt.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
De beperking van geen akkoordinstrument in de band te hebben zoals een piano of gitaar, zorgt ervoor dat we de muziek die we maken helemaal anders moeten benaderen dan pakweg een elektronische band met 8 man.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
We brengen binnenkort (op 15/10) onze eerst single uit. De logische volgende stap voor ons als band is om een album op te nemen om iets te hebben waar onze fans naar kunnen luisteren.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
John Coltrane – A Love supreme. De interplay tussen de muzikanten is subliem. Op die plaat wordt er gespeeld voor iets hoger dan de muziek zelf. Het wordt gebruikt als medium om een spirituele wereld te betreden.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste is de gezamenlijke band die er bestaat tussen muzikanten wanneer er samen wordt gewerkt om de passie en energie te delen met het publiek. Het minst mooie is misschien toch wel de recente ontwikkelingen in de muziekbusiness, waar muziek wordt benadert als een product en een bijna brainwash effect heeft. Muziek dient om de geest te verrijking en om aan te zetten om te dansen of bewegen of om mensen samen te brengen.
