Op 9 en 10 november staat Het Depot in Leuven weer in het teken van punk en aanverwanten. We hebben het natuurlijk over Breaking Barriers. Naast Cocaine Piss, Theatre Of Hate en de vaandeldragers van de Belgische punk (The Kids dus) kun je er ook de terugkeer van de beste postpunkband uit dit land zien. Voor wie er nog aan twijfelt over wie we het hebben: Siglo XX dus!
We zullen maar meteen met de deur in huis vallen. Hoe was het concert op het Wave-Gothik Treffen in Leipzig? Beantwoordde dit eerste concert in meer dan 25 jaar aan jullie verwachtingen?
Het concert was geweldig qua organisatie en opkomst en beantwoordde meer dan aan onze verwachtingen. Voor meer dan 1500 enthousiaste toehoorders spelen na zoveel tijd was wel even kicken ja (lacht).
Wat heeft jullie er eigenlijk toe gebracht na al die tijd Siglo XX opnieuw leven in te blazen?
Toevallig bestaan we 40 jaar en komt er een re-release van onze eerste twee maxi-singles en mini-lp + een heus boek, maar je moet er geen reden achter zoeken, het is een ingeving van het moment. Dingen gebeuren gewoon en deze keer hebben we ze laten gebeuren. En zoals altijd is het een collectieve beslissing zonder dat we ons hebben laten leiden door iets of iemand.
Een dergelijke reünie leidt natuurlijk tot allerlei geruchten. Hoe beperkt blijft deze reünie eigenlijk? Voorlopig gaat het om slechts twee concerten, waarvan er eentje al voorbij is. Komen er daar nog bij?
Er komen er zeker nog enkele bij ja…, maar enkel tot september 2019. Deze kunnen we al doorgeven: 6 oktober in Milaan (Bats over Milan Festival), 17 november in Zeist (De Peppel) en op 24 november in Maastricht (Muziekgieterij) …
Op 9 november spelen jullie in Het Depot op het Breaking Barriers festival. Een concert in België lag natuurlijk voor de hand, maar is er eigenlijk nog belangstelling in het buitenland voor een band die al jarenlang niets heeft uitgebracht en wat uit de schijnwerpers was verdwenen?
De belangstelling komt vooral uit het buitenland, zoals eind jaren tachtig ook al het geval was.
Wat verwachten jullie eigenlijk van het Belgische publiek? Hebben jullie de indruk dat jullie nog relevant zijn voor jongere generaties die Siglo XX tijdens hun eigenlijke bestaan nooit hebben gekend en misschien zelfs nog niet geboren waren of gaan jullie ervan uit dat het publiek vooral zal bestaan uit oudere fans die de band nog eens willen zien?
Een rare vraag, want dan zouden Mozart en Beethoven ook niet meer relevant zijn omdat wij die ook nooit hebben kunnen zien optreden. We begrijpen je vraag wel en stellen ons ook soms veel vragen bij al die reünies. Het is blijkbaar een trend dat er geen generaties meer bestaan en er tegenwoordig haast meer 40-plussers op festivals rondlopen dan jongeren. Toch blijken er nog steeds jongeren Siglo XX te ontdekken op het internet en weten we hen ook nog te raken. We gaan er dus vanuit dat er zeker een ouder publiek zal opdagen, maar ook jongeren die willen weten waar al die buzz eigenlijk over gaat.
Is er veel veranderd in vergelijking met vroeger? Hebben jullie tijdens repetities de indruk dat teksten die in de context van de vroege jaren ‘80 zijn geschreven nog steeds iets zeggen over onze huidige maatschappij?
Uiteraard moet je teksten altijd zien in de periode waarin ze geschreven zijn. Dat geldt voor Bertold Brecht, dat geldt voor The Doors en dat geldt dus ook voor ons. De teksten van Siglo XX waren echter steeds de persoonlijke gevoelsuiting van degene in de band die ze geschreven had. We kunnen ons dus inbeelden dat ze voor heel wat mensen ook nu nog een betekenis kunnen hebben. Niet alleen voor mensen die de woelige jaren ’80 hebben meegemaakt maar ook jongeren die er hun eigen gevoelens in kunnen projecteren. Net zoals er mensen zijn die zelfs iets kunnen voelen bij een tekst van Homerus of Cicero.
Hebben jullie de voorbije decennia zelf nog gevolgd wat er in de alternatieve scene zoal is gebeurd? Welke muziek heeft in die jaren sinds de split van Siglo XX de grootste indruk op jullie gemaakt?
Voor alle duidelijkheid Siglo XX is nooit gesplit. We zijn enkel eind 1991 gestopt met optreden. We moesten ons van niemand iets aantrekken en we hadden (en hebben nog steeds) een goede tijd samen. Sommigen onder ons zullen die alternatieve scene dus misschien wel gevolgd hebben, anderen niet.
De belangstelling voor Siglo XX is zeker gestimuleerd door de totaal onverwachtekeuze van de track Individuality voor een reclamespot van het merk Prada in 2015. Veel bands zouden een moord plegen voor een dergelijke promotiekans, maar Siglo XX bestond op dat ogenblik zelfs niet meer. Heeft Prada jullie toestemming hiervoor moeten vragen? Hoe is dat precies verlopen?
Het was voor ons een complete verrassing dat het nummer Individuality hiervoor gevraagd werd om te mogen gebruiken, temeer omdat de tekst van dit nummer voor zichzelf spreekt. We hebben altijd al graag tegen schenen geschopt… (lacht) En omdat het merk Prada totaal in tegenspraak is met waarvoor Siglo XX altijd gestaan heeft, vonden we gewoon dat we dit nu wel moesten doen. Uiteraard hebben ze eerst onze toestemming moeten vragen. We hebben hiermee bewezen dat in het kapitalisme alles kan verkocht worden, zelfs als het in tegenspraak is met zichzelf.
Hebben jullie eigenlijk nog advies voor jonge mensen die nu een alternatieve band willen starten? Welke lessen hebben jullie geleerd die anderen ook best in hun achterhoofd houden?
Luister nooit naar oude zakken en doe vooral je eigen ding.
