We weten het ondertussen ook wel, zo wat alles keert terug, maar dat anno 2019 Micha Onzia, Freek Onzia en Dieter Sermeus opnieuw de instrumenten zouden bovenhalen om Orange Black nog eens nieuw leven in te blazen hadden we eerlijk gezegd niet meteen verwacht. Op 19 december komt het legendarische trio langs naar De Charlatan in Gent, en wij hadden een babbel met Dieter…
De vraag die iedereen wil beantwoord zien. Hoe en wanneer werd beslist om met Orange Black terug on the road te gaan?
De aanleiding is de release van It’s Electric op lp. Die plaat uit 1997 werd enkel op cd uitgebracht toen. Kevin van Dear Deer Records vraagt al een tijdje of hij die plaat op lp mag uitbrengen. Oorspronkelijk ging ik er vanuit dat we niet gingen optreden maar na een tijd begon het toch te kriebelen. Micha en Freek hadden er zin in en zie: optredens! Het optreden in Het Bos was in ieder geval heel fijn: veel bekende maar ook onbekende gezichten die samen met ons genoten van de muziek. Voor mij ook een bijzonder emotionele ervaring. Straf ook hoe snel we de drive terug hebben gevonden.
Blijft het bij dat optreden in Gent, of bestaat de kans dat er een Orange Black 2.0 aankomt?
Er komt geen Orange Black 2.0, maar we willen wel graag al onze liedjes op de online platformen plaatsen of wie weet ook op lp uitbrengen. Wie weet doen we dan elke keer een fijn optreden (lacht).
Orange Black mag gerust een cultband genoemd worden. Hoe kijk je daar zelf tegenaan? Orange Black is ook een band uit de 90’s. Denk je moest je nu beginnen dat het ook zou lukken?
Het was een fantastische periode om muziek te maken. In de slipstream van dEUS kon er in die periode veel. We kregen kansen op de radio, konden op Pukkelpop spelen, traden veel op…. Ik kan me voorstellen dat het voor onze generatie vooral een heel fijne herinnering is aan een heel leuke periode. Hopelijk vinden jonge muziekfans het ook fijn om ons te ontdekken.
Jij bent nu betrokken bij Dieter Von Deurne & The Politics. Vind je dat het in 2019 met alle digitale mogelijkheden gemakkelijker is dan nu, of was de wereld van de flyers en platenwinkels toch gemakkelijker voor artiesten? Hoe gemakkelijk of hoe moeilijk was het om op de ladder te geraken waar jullie destijds opstonden?
Het is nog nooit zo makkelijk geweest om platen uit te brengen en muziek te maken. Op dat vlak is het echt wel een super leuke tijd. In de jaren negentig was het moeilijker om een album te ‘releasen’ maar eens dat het lukte en het was een goede plaat kon je wel rekenen op heel wat aandacht van pers en radio. Dat is nu dan weer moeilijker. Er wordt heel veel (meer dan toen) straffe muziek gemaakt maar het is knokken om aandacht te krijgen in de traditionele media. Langs de andere kant kan je nu via nieuwe media ook wel zelf heel veel doen.
Waarom zijn jullie op je hoogtepunt gestopt? It’s Electric was toch de doorbraakplaat en hebben jullie jaren na datum geen spijt van deze beslissing?
We zijn gestopt bij de derde plaat. Je moet weten dat we als sinds 1993 samen muziek speelden. We speelden veel in heel België en Nederland. Het was heel fijn maar ook heel intens. Bovendien zijn we samen muziek beginnen spelen vanaf ons 15 jaar. Tien jaar later ben je niet meer dezelfde persoon. Heb je ook een persoonlijke evolutie doorgemaakt in je muzieksmaak en al. Het was het moment om iets nieuws te beginnen (The Go Find). Het is ook fijner om te stoppen wanneer het goed zit. We hebben er allemaal nog een heel fijn gevoel bij.
Jullie naam is verbonden aan de fantastische Lintfabriek in Kontich. Hoe kijken jullie daar op terug?
Ha ’t Lintfabriek was een geschenk voor ons jonge gasten. Ik kan het niet genoeg benadrukken: het is zo belangrijk dat je als jonge gast een podium hebt waar je kan op experimenteren, fantastische concerten kan bijwonen, vrienden voor het leven kan maken… Ik ben zoveel verschuldigd aan ’t Lintfabriek. Zelfs mijn job nu bij Trix is onrechtstreeks het gevolg van mijn ervaringen bij ’t Lintfabriek.
Er is veel gebeurd, maar wat vind jezelf het mooiste Orange Black-moment?Kill your darlings en zeg welk nummer je favoriete Orange Black-song is!
De vriendschap en het samen onderweg zijn als jonge gasten, dat zal ik nooit vergeten. Bij aanvang hadden we nog geen rijbewijs (te jong) en moesten vrienden ons vervoeren etc. Wat een tijd. Dat Gravity (Morning Notes) voor velen zo’n bijzondere betekenis heeft, daar ben ik heel trots en dankbaar voor.
Is orange the new black?
Tijd om Netflix wat geld te vragen!
