Op 30 oktober zijn we te gast in Kortrijk in Den Trap. Als je JERIKO moet geloven, gaan ze daar eens goed het zwijn uithangen. Wij zijn er om in de eerste plaats naar de muziek te luisteren vaneigens. Naar JERIKO en naar de dreamsynthpop van Umami. Een babbel met JERIKO.
Wanneer ontstond JERIKO?
Het idee om samen eigen muziek te gaan maken ontstond in 2020, net voor de uitbraak van covid. In die periode heeft JERIKO heel wat verschillende gedaantes en bezettingen gehad. Zo begonnen we als trio en mikten we vooral op riff-gebaseerde rock met elektronische invloeden. Uiteindelijk zijn we vervoegd door een bassist en toetseniste en is het genre geleidelijk geëvolueerd naar wat het nu is. Technisch gezien zijn we dus in 2020 gestart, maar we zijn pas sinds 2023 écht JERIKO. We kwamen ook toen pas naar buiten met onze muziek.
Vanwaar die naam?
Ook op gebied van namen zijn er heel wat de revue gepasseerd. Het was onze zanger, Caro, die tijdens een repetitie bij een gebrek aan tekst de naam JERIKO begon te scanderen over één van de nieuwe nummers. Het nummer belandde in de prullenmand, maar de naam bleef hangen. Tot nu toe heeft ze voor- en tegenstanders. Er werd in een van de eerste reviews naar verwezen als ‘een naam voor een jeugdhuis in de jaren tachtig’. We houden voorlopig voet bij stuk.
De muziek is moeilijk te omschrijven. Zelf houd ik het op noisy anti-pop die zweeft tussen The Guru Guru en Talking Heads. Akkoord?
We zijn alleszins zeer geflatteerd om met die bands geassocieerd te worden. Zeker omdat we zelf enorm grote fans zijn van The Guru Guru. Deze laatste wagen zich natuurlijk wel vaak aan wat steviger materiaal. Zelf beschrijven we ons vaak als alternatieve synth rock/pop. In een vorig leven speelden heel wat van onze leden bij een metalcore band. In vergelijking daarmee, labelen onze moeders Jeriko als ‘dragelijk’.
Wie zijn de invloeden eigenlijk?
De invloeden variëren momenteel heel sterk omdat we nog steeds spelen met onze sound. Een band als De Staat heeft wel een grote invloed op de feel die we in onze muziek willen steken. Mogelijke andere invloeden: Balthazar, The Guru Guru, Klaxons, Metronomy, School Is Cool…
De sound klinkt – net als de bovenstaande referenties – vrij zenuwachtig. Bijna een gezonde overdaad aan adrenaline.
Het zenuwachtige en de overdaad passen inderdaad wel bij het gevoel en de thema’s die we met onze nummers willen overbrengen. In de studio moeten we ook soms gas terugnemen. Vaak willen we heel veel informatie in een nummer proppen. Het is dus altijd zoeken naar het ‘gezonde’ van de overdaad, maar dat is een heel leuke zoektocht.
Jullie brachten onlangs de ep Here Goes Nothing uit. Tevreden met de respons en het resultaat?
Van de ep waren wij zelf enorm tevreden. We hebben het grootste deel opgenomen in de prachtige Number Nine Studio’s met Mathias Stal aan het roer. De combinatie hiervan heeft ervoor gezorgd dat nummers veel beter tot hun recht zijn gekomen dan we hadden durven hopen. We hebben heel wat positieve reacties gekregen op de ep en hebben in de naloop van onze release ook enkele hele leuke shows kunnen spelen. In oktober staan er ook weer enkele leuke stops gepland, waaronder Kortrijk.
Ook opmerkelijk aan jullie sound zijn die zotte tempowisselingen. Jullie blijken wel van alles in één nummer te steken zonder dat het een zooitje wordt. Is de sound van deze ep nu de sound van JERIKO, of kan het eigenlijk alle richtingen uit?
De tempowisselingen zijn vaak een onderwerp van discussie op de repetities. Tijdens het schrijven maken we vaak talloze losse ideeën en soms passen ideeën van nummers die initieel niets met elkaar te maken plots mooi in elkaar. In vele gevallen past dit ook helemaal niet en dan geven we dat na talloze pogingen op de repetitie grif toe. We vinden het persoonlijk wel een meerwaarde wanneer een nummer weet te verrassen om er zo de aandacht bij te houden. In vergelijking met onze eerste single is de sound natuurlijk een pak veranderd en we sluiten niet uit dat dit opnieuw zou gebeuren. Op vlak van sound blijven de bouwstenen wel behouden. Een stevige baslijn, hoekige ritmes, volle synths en melancholische teksten.
Is er al sprake van een volgende stap?
Momenteel zijn we volop in de schrijffase. We mikken op de release van een nieuwe single in het begin van volgend jaar. Hoewel een ep veel voldoening geeft, zijn we zelf heel grote fan van het releasen van losse singles. We zijn onlangs ook geselecteerd door enkele studenten van Narafi, die momenteel aan een videoclip bezig zijn voor Here Goes Nothing. Daar kijken we enorm naar uit. We hebben namelijk een grote voorliefde voor full videoclips, een medium dat wat verloren lijkt te gaan. Voor de rest hopen we vooral veel te mogen spelen.
Als je de ep hoort, dan wil je de band live zien. Is er een groot verschil tussen jullie studiowerk en je livewerk?
We proberen live heel dicht aan te leunen bij de sound op de ep, maar uiteraard spelen we ook een tal van andere nummers die (nog) niet online terug te vinden zijn. We houden het ook interessant door sommige nummers hier en daar licht te herwerken om de show tot een geheel te maken.
Over live gesproken. Jullie staan binnenkort voor Luminous Dash in Den Trap in Kortrijk op 30 oktober. Zeg maar eens waarom mensen moeten komen kijken die dag!
We hebben onze set al op heel wat verschillende locaties mogen spelen en zijn tot de conclusie gekomen dat onze muziek het best tot zijn recht komt in de ietwat donkere kroegen zoals Den Trap in Kortrijk er eentje is. De nummers van de ep wisselen we af met ouder materiaal en we spelen voor de gelegenheid een kersvers nummer! Het is de laatste stop van onze bescheiden oktober-tour en we zijn van plan met een climax te eindigen. Eens goed ’t zwien deur de bjèten joagen daar in Kortrijk. Allen daarheen!
JERIKO: Facebook – Instagram
Den Trap: Facebook– Instagram
