Liefde op het eerste gezicht is nog altijd de beste garantie voor een boeiende relatie. Het overkwam ons toen we voor het eerst Felt hoorden. Shoegaze zoals shoegaze dient te klinken, knalluide gitaren, beukende drums en een hemels stemmetje er bovenop. Drie ingrediënten die Felt maar al te goed begrepen heeft en te horen zijn op hun debuut Saturnine. En nog meer live. Om dat te bewijzen komt het trio op 18 maart naar de Gentse Kinky Star voor een Luminous Fest-editie met als voorprogramma het al even shoegaze-gerichte Soothe. We spraken met Hannah van Felt.
Kun je ons vertellen hoe FELT begon?
Hannah: FELT is een smeltkroes van creatieve verlangens. Ik begon met bas spelen kort voordat Covid begon, en had sindsdien in een paar lokale postrockformaties gespeeld die wel leuk waren, maar nergens heen gingen. Ik wist ook dat ik een passie had voor het schrijven van vocals, iets wat ik op dat moment nog niet deed. Toen Koen Castermans me benaderde met wat ideeën die hij had liggen en waarvoor hij een zangeres nodig had, was ik meteen enthousiast. We begonnen meteen samen te schrijven en kort daarna vroegen we aan Aaron om mee te drummen.
Er zit Belgisch, Duits en Amerikaans bloed in de band. Is het makkelijk om dat samen te voegen?
Hannah: We hebben veel gesprekken binnen en buiten de repetitieruimte over de culturele ervaringen uit de scènes waarin we elk zijn opgegroeid. Dat beïnvloedt natuurlijk ieder van ons op een andere manier. Maar verder spelen nationaliteiten niet echt een rol in onze band.
De term die het meest wordt gebruikt is shoegaze, denk je dat FELT een shoegaze band is?
Hannah: Voorlopig zou ik het Duitse woord “jein” gebruiken, dat bekend staat als “ja” én “nee” tegelijkertijd. Jezelf een genre opplakken is altijd moeilijk. De connectie met shoegaze is er natuurlijk, omdat we begonnen met die invloeden, maar ik geloof meer en meer dat we onze eigen stem aan het vinden zijn, ongeacht de shoegaze-invloeden. Ik zou zeggen dat we zeker een tikkeltje melodieuzer zijn en vaak ook wat harder.
Ik hoor ook wat goth elementen, vooral Cranes, is goth ook een invloed?
Hannah: Ik zou zeggen van wel, vooral als het gaat om de plaatsen waar ik inspiratie opdoe bij het schrijven van de vocalen. Bands als The Cure, Joy Division en Gutter Twins. Het komt waarschijnlijk ook door de emotionele zwaarte die ik vaak overbreng in mijn teksten. Ik ben een erg emotioneel persoon, op de beste en de slechtste manier. Ik benadruk mijn stemming vaak met muziek, zowel door te luisteren als door zelf te schrijven.
Jullie hebben onlangs een heel album uitgebracht, de meeste nieuwe bands beginnen met een ep. Waarom een album?
Hannah: Toen we begonnen met het schrijven van nummers, hadden we al snel deze songs gemaakt en het voelde gewoon als een hoofdstuk voor ons. We weten dat het gebruikelijker is om met een ep te beginnen, maar we hadden genoeg materiaal waarover we gepassioneerd waren om op dat moment op te nemen. Wat een goed idee bleek te zijn, want een paar nummers kregen pas hun volledige vorm in de studio. Maar we merken dat al de dingen die we nu schrijven anders aanvoelen dan toen. Ik denk dat het iets is wat we misschien meer gaan proberen, gewoon een samenhangend hoofdstuk opnemen in plaats van ons te veel zorgen te maken over de lengte ervan.
Zijn jullie blij met Saturnine?
Hannah: Saturnine is ons begin. Dat maakt het speciaal. De liedjes vertakken zich in verschillende richtingen, terwijl we groeien. Het is wat we toen waren, toen we de liedjes schreven. Ik ben erg blij met het resultaat en met het feit dat Saturnine er voor iedereen is. Maar op creatief niveau heb ik het hoofdstuk Saturnine afgesloten en ben ik volledig betrokken bij onze volgende creatieve stap. Misschien is dit een deel van wat ik mijn ‘positieve ongeduld’ noem. Ik sta niet graag stil en dat is een goede motivatie om iets nieuws te creëren.
Tot nu toe hebben jullie al heel wat optredens gedaan in verschillende landen, hoe zijn de reacties?
Hannah: Goed! Het betekent echt veel om onze muziek naar veel verschillende mensen en plaatsen te brengen. We praten vaak met mensen na de optredens en het is interessant om de verschillende reacties te horen. We krijgen vaak dingen te horen als “Jullie doen me denken aan deze band” of “Jullie klinken heel erg als die en die”, maar het grappige is dat we zelden twee keer hetzelfde horen. Het lijkt erop dat mensen verschillende dingen associëren met onze muziek en ons niet helemaal kunnen vastpinnen. Daar geniet ik van.
Is er eigenlijk een verschil tussen FELT in de studio en FELT op het podium?
Hannah: In ons geval is er zeker een verschil. Live zijn we wat rauwer, terwijl we in de studio wat zorgvuldiger zijn. We zijn elk op onze eigen manier perfectionistisch en dat zie je in de studio. We houden ervan om een bepaald geluid na te jagen dat live soms moeilijker te bereiken is. Ik hoop dat we op onze volgende plaat een grote sprong voorwaarts kunnen maken in het definiëren van dat geluid.
Al plannen om iets nieuws op te nemen?
Hannah: Absoluut. De plannen zijn al in gang gezet. En dat is alles wat ik er nu over wil zeggen…
We kunnen niet wachten om je op het podium te hebben voor ons Luminous Fest. Wat kunnen de mensen verwachten en waarom zouden ze moeten komen?
Hannah: Ik vind het geweldig dat we in de Kinky Star spelen! Daar hebben de leden van FELT elkaar ontmoet. Dus het wordt zeker speciaal voor ons en we zullen natuurlijk proberen om het ook speciaal te maken voor het publiek. Mensen kunnen verwachten dat ze meegesleept worden door onze muziek, door brullende gitaren en etherische zang, en nooit meer helemaal terugkomen van de trip.
Facebook – Instagram
Facebookevenement
ENGLISH VERSION
Can you tell us how FELT started?
Hannah: FELT started as a melting pot of creative desires. I had picked up playing the bass shortly before Covid hit, and had since played in a few local post-rock formations that were fun, but not going anywhere. Also, I knew I had a passion for writing vocals which I wasn’t doing yet at the time. So when Koen approached me with some ideas he had laying around but needed a vocalist for, I was thrilled. We started writing together right away, and soon after we asked Aaron to join us on the drums.
There’s Belgian, German and American blood in the band. Is it easy to blend those into one?
Hannah: We have a lot of conversations inside and outside of the rehearsal space about the cultural experiences from the scenes we each grew up in. Which of course influences each of us in a different way. But other than that nationalities don’t play a real role in our band.
The term that is used most is shoegaze, do you think FELT is a shoegaze band?
Hannah: For now, I would use the German word “jein”, which famously means both yes AND no at the same time. Slapping the label of a genre on yourself is always hard. The connection to shoegaze is of course there since we kinda started writing with those influences at the forefront, but I believe more and more that we are finding our voice regardless of the shoegaze influence. I would say we are definitely a tad more melodic and oftentimes quite a bit harder.
I hear some goth elements as well especially Cranes, is goth an influence too?
Hannah: I would say so, especially when it comes to the places I look for inspiration when writing vocals. Bands like The Cure, Joy Division and Gutter Twins. It probably also comes from the emotional heaviness I often convey in my writing. I am a very emotional person, in the best and in the worst ways. I often emphasize my mood with music, both by listening and writing my own.
You recently released a whole album, most new bands start with an ep. Why an album?
Hannah: When we started to write songs, we quickly had this batch that just felt like a chapter for us. We know it’s more conventional to start with an EP, but we had enough material that we felt passionate to record at that time. Which turned out to be a good idea as a few of the songs only came to their full form in the studio. But we already notice that the things we are writing now feel different from then. I guess it’s something we might try to do more, just record a cohesive chapter instead of caring too much about the length of it.
Are you happy with Saturnine?
Hannah: Saturnine is our beginning. This makes it special. The songs branch out in different directions, while we are becoming what we are. Or more, what we were back then, writing the songs. I am very happy with the result, and with the fact that Saturnine is out there for everyone. But on a creative level, I have closed the Saturnine chapter and am fully involved in our next creative step. Maybe this is part of what I call my ‘positive impatience’. I don’t like to stand still, and that is a good motivation to create something new.
So far you played quite some gigs in different countries, how are the reactions?
Hannah: Good! It honestly means a lot to bring our music to many different people and places. We often chat with people after the gigs, and it is interesting to hear the different reactions. We often get things like “You remind me of this band” or “You sound a lot like so and so”, but the funny thing is that we rarely get the same thing twice. It seems like people associate different things with our music and can’t quite pin us down. I enjoy that.
Is there a difference between FELT in studio and FELT on stage?
Hannah: In our case there is definitely a difference. Live we are a bit rawer while in the studio we are more meticulous. We are each perfectionists in our own way, and in the studio, it shows. We like to chase a certain sound that is sometimes harder to achieve live. I hope on our next record we can take a huge leap forward in defining that sound.
Some new plans to record something new?
Hannah: Absolutely. The plans are set in motion. And that’s all I will say about that for now…
We can’t wait to have you on stage for our Luminous Fest. What can people expect and why should they show up?
Hannah: I love that we are playing the Kinky Star! It is there that the members of FELT got to meet each other. So it will definitely be a special one for us and we will of course try to make it special for the audience. People can expect to get carried away by our music, by roaring guitars and ethereal vocals, and never fully return from the trip.
Facebook – Instagram
Facebookevenement
