Interview: Hendrik Hindrex, foto: Bert Liesens
De roemruchte Aalsterse punkband Het Lood heeft een nieuwe Bandcamp-ep uit. Dat is goed nieuws want de loodzware bolsters uit de ajuinenstad zijn meer dan ooit op dreef. We vroegen frontman Riot Punk om een woordje uitleg bij de nieuwe nummers. De vier streetpunk-songs respecteren de tweeminuten-grens. Het liedje Sick in the head kreeg een fraaie videoclip.
De loodgieters van dienst zijn Riot Punk met een verleden bij o.a. Pandaz. Bassist Bert Liesens is ook bekend van zijn formatie Brulaap, waarmee hij Blues in een punkvest serveert. Gitarist Geert de Somer begon in de jaren 70 bij de punkpioniers Onion Dolls, die met het nummer The Kids in 1979 Belgische punkgeschiedenis schreven en de drummer van dienst is Arthur Witters.
Dag Riot. De ep begint met Donkey Square. Laat me raden: een nummer over het Ezelspleintje in Aalst ?
Inderdaad, het gaat over dat pleintje. Ik ben er geboren en het is niet meer zoals het vroeger was. Iedereen praatte hier met mekaar. De mensen zaten buiten. Ik herinner me mijn grootvader die graag schuifelde, floot. Hij woonde naast ons. Ik hoorde dat. Ik vond dat leuk. Dat maakte me echt gelukkig. Echt een volksbuurt. Tegenwoordig heb je dat niet meer. Het nummer gaat over dat gemis.
Het tweede nummer is Sick in the head. Vertel.
Dat is geschreven door Bert, onze bassist. Als je eens kijkt naar de wereld van vandaag… Ik denk dat dat de aanleiding voor Bert was om dat nummer te schrijven. Soms denk ik dat iedereen zot geworden is. Toch het grootste deel (lacht). Kijk maar naar Rusland. Waanzin! En over hoe dat alles ons verbaast. We hebben het daar soms over. Ik denk dat dit ook de aanleiding is geweest om dit nummer te schrijven.
De videoclip hebben we in ons repetitiekot opgenomen. Die beelden werden gemonteerd met bestaande beelden. Dat is allemaal heel snel gegaan. De opname van de clip heeft hoop en al hooguit een uurtje geduurd.
Identity?
Dat is geschreven door onze gitarist Geert de Somer. Dat is iemand die eigenlijk ook gebleven is zoals hij is. Hij deed altijd zijn goesting, ging op zijn blote voeten naar school. Altijd zichzelf gebleven. Identity dus.
Who I Am sluit af.
Dat heb ik geschreven: het is een oud nummer. Nog geschreven toen ik nog bij de Pandaz speelde. Het gaat erover dat als je buiten komt al die mensen ziet: precies een mierennest. Ik denk misschien ook te veel na over die dingen. Zo voelde ik me in die tijd. Nu hebben we het na al die jaren opgenomen.
We hebben die vier nummers in ons repetitiekot in amper twee uur opgenomen. Het is allemaal vlot gegaan. Hoewel ik het verschrikkelijk vind om een hoofdtelefoon te dragen terwijl je zingt. Wreed moeilijk! Dat heeft dus het langst geduurd van de hele opname. Donkey square heb ik daardoor enkele keren moeten overdoen.
Toch nog een vraag over één van jullie oudere nummers. Iendracht Oilsjt is een soort FC Sankt Pauli clublied van ‘den Eendracht’. Heel bijzonder! Hoe is dat tot stand gekomen?
Awel, iemand van de Stad Aalst had ons gevraagd of we een nummer over ‘den Eendracht’ wilden maken. Omdat onze ploeg toen honderd jaar bestond. En meteen werd de vraag gesteld om dat nummer op Kunstoevers (een Aalsters jaarlijks stadsfestival nvdr.) te brengen. Uiteindelijk heeft mijn vader dat nummer geschreven. Hij is een supporter in hart en nieren.
Het Lood is live te zien op:
10/01 – Au Bout De Nos Rêves, Doornik
11/01 – Kavka, Antwerpen
Facebook – Instagram – Bandcamp
