Griezel griezel aan de wand, wie heeft het leukste showcasefestival van het land? Daar kan geen twijfel over bestaan. Les Nuits Weekender van Botanique is aan haar tweede editie toe en het was er best wel gezellig toeven want de temperaturen lieten de optie ‘buitenterras’ toe en het werd enkel bij headliner Perfume Genius onbehaaglijk druk tijdens deze uitverkochte openingsavond. De catering was voorzien op een leuke avond, er was een fijn binnenterrasje met koffie- en likeurgeuren en alleen de hatelijke files naar Brussel waren een domper op het gehalloween.
Als we op het einde van de avond de rekening maakten dienden we grif toe te geven dat de eerste artiest die we aan het werk zagen ons het meest omver heeft geblazen. Annahstasia Enuke is een Amerikaanse folkzangeres uit Los Angeles met Nigeriaanse roots die aan een serieuze veroveringstocht in onze contreien bezig is. In juli speelde ze al in Gent, op 9 november staat ze op Pitchfork Festival in Parijs en drie dagen later in Trix met een headline show. Bij thuiskomst stelden we vast dat het gerenommeerde Pitchfork Magazine haar gloednieuwe album Tether meteen geweldige score van 8.4 heeft bedacht. Ondertussen begrijpen we waarom dit zo is. Ohja, tether is zowel een cryptomunt als een werkwoord dat verbinden betekent. Haar muziek is een unieke mengeling van alternatieve r&b en donkere soul.
Annahstasia was beeldig uitgedost in een creatie van glanzend satijn in kleuren die zon en zee weerspiegelden. Ze maakte meteen grote sier met een standvastige luide warme en prachtige stem. We vergaten bijna dat ze ook een straf stukje gitaar ten berde bracht. Opvallend was dat haar ‘bindtekstenstem’ een pak hoger klonk dan een beduidend lagere zangstem. Ze leek erg op haar gemak en leunde vervaarlijk achterover om zo haar dijbenen een tafeltje te laten vormen voor haar akoestische gitaar. Sunday spelen op een vrijdag moet zomaar kunnen. Wat ze ook speelde, begeesteren deed ze vanaf het moment dat ze over het podium stapte tot het denkbeeldige laatste fluitsignaal.
Twee jaar geleden speelde ze in dezelfde zaal en toen zat iedereen neer. Beetje moeilijk nu uiteraard met een uitverkocht festival. Haar gouden raad om gelukkig te worden en blijven is vriendelijk blijven. Liefde is gratis. Voor haar plaat Tether zocht ze naar antwoorden en een talisman. Dat leidde tot Be Kind. Dit nummer zette ze nog lager in dan de voorgaande en naarmate haar stem luider en hoger werd, keek ze de zaal in en lachte. Authenticiteit 10, présence 10, talent 10. ‘Fanntastasia’ jazeker!
In de Orangerie stond er iets gans anders te gebeuren. Momma, een indierockband uit New York kwam even serieus indruk maken. De band draait vooral rond de zangeressen, frontvrouwen en gitaristen Etta Friedman en Allegra Weingarten. Deze laatste heeft dus echt een naam om een druivensoort in Toscane naar te vernoemen. Omwille van de Duits klinkende familienaam willen we iets noordelijker opteren voor Süd-Tirol. Tijdens de soundcheck hoorden we een melange van Pixies en Veruca Salt. Eens de deuren geopend en de nummers intens binnenrolden bleven we bij ons standpunt.
Maar dat was met de volle goesting want eerlijk is eerlijk. Smachten we met zijn allen niet wat naar een terugkeer van de opwindende ‘female fronted’ gitaarbands? Deze waren geboren in de nasleep van de grunge en “a Hole of other influences”. Momma brengt binnen 2 weken de deluxe versie van de 2025-plaat Welcome To My Blue Sky uit en we voelen nu al superlatieven opdoemen aan de toonladderhemel. Momma is qua naam en muziekinvloeden geenszins een innovatief orkest maar wat zijn de songs instant behapbaar en sexy. Allegra en Etta staan zij aan zij in het midden riffs uit te delen en zingen in mooie harmonie. Onze speurtocht naar mindere “mommanten” leverde geen onderzoeksresultaten op. Knap werk van deze New Yorkers.
Spoorslags naar de Rotonde dan maar die al stampvol zat. Even schrikken toch. These New Puritans konden duidelijk rekenen op een enthousiaste fanbase. Deze Britten brachten dit jaar met Crooked Wing toch al hun vijfde plaat uit. Jack Barnett is de zingende en gesticulerende frontman. Broer George drumt en is part time fotomodel. Puriteins als ze zijn waren ze het meest ‘Halloweenesque’ in woord en daad. Mysterieuze belichting en een amalgaam van niet de meest vanzelfsprekende instrumenten in een stroboscopisch decor waren alomtegenwoordig.
Waar we pauken en drums op elektronica hoorden en hard aan Meat Beat Manifesto en Massive Attack moesten denken was de aanzet van het concert met Bells puur IJslands en vintage Sigur Rós, met een flinke lap Dirty Projectors en waarom ook niet? Waar zie je anders nog een halve beiaard en een reusachtige xylofoon opdoemen in rockmuziek? Elk nummer leek wel door een ander kwartet gespeeld wat het geheel erg dynamisch en intrigerend maakte. Les Négresses Vertes-achtige invloeden doken op. Hoe divers kan een band klinken? Gotische elementen en kerkgezangen? Juist, dat we daar nog niet aan gedacht hadden. These New Puritans in ieder geval wel. We kregen het uitgebreid op ons psychedelisch bord. Behoorlijke straffe kost dat deze Britten serveerden.
Afsluiter en headliner Perfume Genius uit Seattle kon rekenen op een indrukwekkende volkstoeloop met een wachtrij tot voorbij de bocht aan de rotonde en de festivalgangers werden om veiligheidsredenen in groepen binnengelaten. Hoe welriekend het parfum uitdraaide in een dus tot de plakmuur gevulde Orangerie wil je niet weten. Broeierige temperaturen konden ongetwijfeld menig flesjes zweet gevuld krijgen maar geniaal is anders.
Een volledige band ondersteunde een vrolijk ogende Mike Hadreas die zijn vocale precisie uitvoerig demonstreerde wat ook het geval was met zijn cowboylaarzen toen hij op het podium lag te dartelen.
Het begin van de set rockte heviger dan verwacht. Na een klein half uur kwam de kwetsbaarheid zegevieren. Na de obligate bandpresentatie klonk de band meer als Bright Eyes maar in een tropische omknelling was het lastig heupwiegen. Een funky nummer later kozen we het hazenpad om vooral te concluderen dat het bordje uitverkocht integraal aan Perfume Genius kon gelinkt worden. De zaal inpakken lukte hem moeiteloos maar wij prefereren hem vanaf een salontafeltje met een bordje gemengd en een heerlijk geparfumeerd drankje. Morgen komen we terug want dan gaan we onze oren teisterend onder de Sunn O)))bank leggen.
Les Nuits Weekender – Annahstasia – Momma – These New Puritans – Perfume Genius
