Na twee lange jaren durven we voorzichtig te zeggen dat van 8 tot 10 juli de Kempen weer het epicentrum van de rock-‘n-roll vormen. Dan vindt immers Sjock plaats, de hoogmis voor wie houdt van vetkuiven en hanenkammen, leren jasjes en al dan niet gescheurde jeansbroeken en vooral veel gitaren, in alle soorten en maten.
Met Madness, George Thorogood, Social Distortion, Equal Idiots en The Osees (ooit bekend als Thee Oh Sees) strijken er welbekende namen neer in Gierle. Wat ons echter het meest interesseert, zijn de obscure Belgische rockabilly-, honkytonk-, cowpunk- en surfrockbands waar het festival een patent op lijkt te hebben en die eens per jaar uit hun zweterige garages losbreken om het publiek mee te sleuren in hun wonderlijke universum. Wij markeerden alvast vijf interessante namen op het verfomfaaide blaadje in je achterzak.
Belle Starr & the Boot Jacks, bijvoorbeeld, met hun smeuïge americana perfect passend in de wereld van Sjock. Hier ronken de gitaren en de contrabas heerlijk, maar wat hun geluid compleet maakt, is de zelfverzekerde stem van zangeres Ariane Van Hasselt, die de luisteraar met een lasso strikt en niet meer loslaat. En hun hoeden, natuurlijk.
Sons zijn al lang geen geheim meer. Ze staan al op onze radar sinds hun doortocht in de Nieuwe Lichting en de daarbij horende evergreen Ricochet. Onlangs brachten ze met Nothing nog een nieuwe parel uit die niet diezelfde huisgemaakte charme bezit, maar wel uitblinkt in zweterige intensiteit en nonsensvrije rock-‘n-roll.
Soms willen we onze ogen sluiten en wegdromen bij het horen van muziek, maar soms willen we ook gewoon rondspringen op verschroeiende ritmes. Deadbeat van Harvesters biedt dat laatste op een perfecte manier. Veel materiaal van deze groep valt er nog niet terug te vinden op het wereldwijde web, maar deze schurende riffs voorspellen alvast een optreden vol knetterend plezier.
Smooth Lee treedt aan op dezelfde avond als Madness en dat is geen toeval. Ook deze zeven heren kunnen niet lang stilzitten en trakteren hun publiek dan maar op een energiek mengsel van ska en rock. Op Killer Queen valt er geen Freddie Mercury te bekennen, wel gouden blazers, ronkende snaren en een zonnig ritme. Voor de eerste festivalzomer in lange tijd mag dat al eens.
Voor onze laatste tip spelen we even vals, want The Ragtime Rumours zagen het levenslicht net over de grens, in Nederlands Limburg. Maar wat smaakt hun ambachtelijke brouwsel van deltablues, gypsyjazz en, euh, ragtime. En wat is het heerlijk om dit viertal samen muziek te zien opbouwen en te luisteren hoe hun stemmen, snaren, slagwerk en sax samensmelten tot een onweerstaanbaar geheel. Tot in juli dus, tot op Sjock!
