Help, we zijn verliefd! Helo (feat. ZELOOPERZ) van Cesar Quinn is namelijk een redelijk verslavend nummertje. En zeggen dat het beste nog moet komen… Hopen we toch met de nieuwe ep op komst. Ondanks een drukke agenda vond bezieler Frederik Daelemans – ook cellist bij Tamino, Meskerem Mees en Sam De Nef – tijd om te antwoorden op die ene vraag: welke drie platen neem je mee als je naar een eiland verbannen wordt?
ARTHUR RUSSELL – World Of Echo (1986, Upside Records)
Een plaat uit 1986 die nog steeds even relevant is. Misschien is het lichtjes voorspelbaar dat ik voor hem kies als cellist, maar ook voor andere instrumentalisten kan Arthur Russell een eindeloze bron van inspiratie zijn. Het gevarieerde spectrum van klanken dat hij uit zijn ene instrument krijgt (en dat in de 80s) is nu eenmaal heel straf. Verder is het een zeer sterk pleidooi voor complexe simpliciteit in muziek. Ik neem er alvast een voorbeeld aan.
INJURY RESERVE – By The Time I Get To Phoenix (2021, Eigen Beheer)
Elke keer dat ik deze (zeer drukke) plaat beluister ontdek ik nieuwe elementen. De productie is één van de strafste die ik ooit gehoord heb en vraagt je om je aandacht constant bij de muziek te houden. Het scherpe woordspel van de twee rappers laat niets te wensen over. Het nummer Bye Storm is voor mij een hartverscheurende lijdensweg van vier minuten die aantoont dat schoonheid zeer unieke vormen kan aannemen.
BLAKE MILS, PINO PALLADINO – Notes With Attachments (2021, New Deal Records)
Dit album is simpelweg een hoogstandje op alle vlakken. Muzikantschap, samenspel, songwriting, arrangement, opname, productie, mix en mastering. Dat gecombineerd met het saaiste artwork aller tijden dat toch bijblijft is voor mij een totaalwerkje. Niet te vergeten dat het nummer Ékute ook steevast mijn referentietrack is om nieuwe speakers of ruimtes mee te testen. En verder is het gewoon een erg gezellig plaatje.
