Nog maar even geleden werden we zonder enig gevoel van heimwee, maar met uitkijkende hoop op meer, verrast door Mygun, die ons met hun debuutsingle Arise meteen weer naar Seatlles grungescene in de jaren 90 bracht.
Die scene poten ze vandaag ijzersterk neer in Brugge. Vier heren die hun ervaring in rockbands als Fields of Troy, Grizzlyncher, Transcoder en Cowboys & Aliens verdienden. En die ervaring speelt in hun voordeel, want op hun eerste album Dry Season Has Come, laten Thomas De Sauter (bas), Wesley Decru (drums), Arnaud de Rouck (gitaar, songschrijver) en Henk Vanhee (frontman, zang en lyrics) zes tracks horen die kwalitatief ‘af’ zijn. Ze weten daarbij de grungesound te doorleven alsof ie nooit weggeweest is.
“Dry Season Has Come gaat over kapotte relaties en de emotionele whiplash die dit had op mijn wankele zelve. De strijd tegen zelfdestructieve gedachten, iets waar ik de laatste jaren mezelf heb moeten in diplomeren, zeg maar. Meestal hou ik zulke ontboezemingen voor mezelf, maar in coronatijden zijn er misschien mensen die moed putten uit het feit dat ze niet alleen zijn. Ik hoop dat ten stelligste”, geeft frontman Vanhee aan in een interview voor Hellspawn.
Hall Of Fame zet die ‘most traumatic heartbreak’ meteen om in rake drumklappen en een emotioneel gedragen zanglijn met de nodige punch. In alle tracks horen we het sterke gitaarwerk dat zich poneert met sterke riffs en knappe solo’s.
Ook in Nothing More To Mention werd het contrast van dat stevige snaarwerk met de woorden, die met verzachtende backings nog rakender binnenkomen, knap verklankt.
“I’ll be the beating of your heart…” Met debuutsingle Arise waren we inderdaad meteen overtuigd en nam het drumritme onze hartslag al snel over.
Wide Awake is het pronkstuk op de plaat waarmee De Rouck zijn talent als songschrijver bestendigt én bewijst dat hij zich daarvoor omringt met de juiste muzikanten en zanger. Meer dan vijf minuten pittig dwalen langs de zware riffs, kruidige punches van de drummer, snijdende sneren gitaar in een melodieus nummer dat je – zonder ademruimte tussendoor – tot helemaal op het eind onverstoorbaar meeneemt.
De bas maakt Prophets even donker als de gitaar het vuil laat klinken. En daar houden we van, net als van het afwisselen van de gelaten, bijna melancholische passages met het verscheurende refrein in Gates Of Time.
Gitaarcrunch met riffs alla Alice In Chains en solo’s om af te likken. De rauweerlijke klank van Vanhee’s stem en diepe baslijnen die de gehele sound steviger dan Soundgarden laten klinken zonder aan emotie in te boeten. Noisy en overstuurd, maar in een kraaknette productie gegoten (waarvoor De Rouck samenwerkte met Pieter Nyckees). Dit is Belgische grunge uit Brugge, met veel verwijzingen naar met steengoede bands uit de nineties. Ze hebben goed geluisterd toen en maakten de sound nu eigen aan hun nieuwe project. Dit wordt geen revival, geen hergeboorte, geen nostalgie. Dit is Mygun en het mag nog meer Mygun worden, want dit willen we hen ook live horen neerzetten.
Het album Dry Season Has Come is digitaal verkrijgbaar en zal in 2021 ook op vinyl verschijnen.
(Her)lees hier ook ons review over de debuutsingle Arise.
Facebook / Website / Vi.be / Streamingplatforms