Ze is / was lid van onder meer Vastum, Ionophore, Cardinal Wyrm, Amber Asylum, Bastard Noise en Fyrhtu en is met haar nieuwste worp Calls From A Seething Edge, haar vijfde soloplaat. Straffe kost deze dame genaamd Leila Abdul-Rauf, die niet alleen de stemmen doet maar ook trompet speelt, de beats en drums programmeert, arrangementen voor koor en violen in elkaar zet en ook nog eens haar album zelf produceerde.
Helemaal alleen deed ze het deze keer niet, want ze nodigde enige bevriende muzikanten uit voor kleine bijdrages aan enkele van haar nummers. Akoestische gitaar van Derrick Vella (Tomb Mold, Dream Unending), vioolsolo’s van Gregory C. Hagan (ex-Common Eider, King Eider) en Ryan Honaker (Ionophore, Betterthief), cello en contrabas van Vincent van Veen (Kali RaB) en zo kunnen we nog wat doorgaan.
Maar uiteindelijk gaat het over wat Abdul-Rauf zelf doet en dat is heel intrigerende muziek maken die zeker zal aanspreken bij liefhebbers van bijvoorbeeld Anna Von Hausswolff maar ook fans van This Mortal Coil of Dead Can Dance zullen hier rijkelijk hun mosterd kunnen halen.
Dromerig, etherisch bijna, dark ambient met beats en een ijl stemmetje en hier en daar wat minimale postrock vormen de hoekstenen van het zeven nummers tellende album.
Soundscapes uit de donkerste krochten van de hel en meteen het meest ambitieuze album van Abdul-Rauf doet Calls From A Seething Edge soms ook wat denken aan Lingua Ignota in een etherische bui, Chelsea Wolfe of Myrkur in haar meer folky momenten.
Minder opdringerig, dat wel, maar net zo intrigerend, ook omdat ze reflecteert over de wereldproblemen veroorzaakt door de pandemie, door oorlogen, ecologische destructie en het opkomende fascisme. Haar met folkelementen doorspekte dark ambient leent zich uitstekend voor het absorberen van dit soort onderwerpen waarmee ze iets duisters en moois tegelijk weet te maken.
Deze vijfde plaat is sowieso minder gericht op dromerige ambientsoundscapes. Epischer, ritmischer ook en door het toelaten van genrevreemde invloeden zonder twijfel haar beste plaat tot op heden. ‘Wartime never began… never did it end.’ is de slagzin die ze gebruikt om dit album te promoten. Niet van de poes deze muziek maar wel heel erg goed.
Website – Instagram – Facebook – Cyclic Law Bandcamp
