Pieter-Jan De Smet begon al op 12-jarige leeftijd te spelen in een band. Zijn eerste groepje Route 66 werd vernoemd naar het eerste nummer dat De Smet kon spelen op de gitaar van zijn vader. Daarna speelde hij bij diverse coverbands. Op 17-jarige leeftijd begon hij eigen nummers te schrijven die hij bracht met The Lionhearts. In 1988 belandde de band in de finale van Humo’s Rock Rally. Een jaar na de Rock Rally vervoegde gitarist Geoffrey Burton The Lionhearts. In 1990 werd Pieter-Jan bekend dankzij zijn rol in de VTM-serie De Kotmadam en ging zijn muzikale carrière even on hold. The Lionhearts werden ontbonden.
In 1993 dook Pieter-Jan de studio in met Burton en Roland Van Campenhout waar ze op vijf dagen tijd het debuutalbum Antidote opnamen. Het verschijnt datzelfde jaar bij Virgin/Play That Beat. Het album wordt heel goed onthaald en Baby’s In The World wordt zelfs een klein radiohitje. Een paar jaar later besluiten Geoffrey en Pieter-Jan als duo verder te gaan, en spelen ze zelfs een paar optredens in het buitenland.
Pas in 1997 verscheen de opvolger August dat ze inblikten met producer Mike Butcher (Tjens Couter, Black Sabbath, Arno…) en waarop Piet Jorens (2000Monkeys, Charles Et Les Lulus) de meeste drumpartijen voor zijn rekening nam. Ook ex-Tc Matic drummer Rudy Cloet is erop te horen. Al wordt het titelnummer een hit, toch is dit het laatste album van De Smet bij Play That Beat. Ze vinden de langspeler blijkbaar “te moeilijk” voor het grote publiek. Dat liet Pieter-Jan zich niet aan het hart komen, want nu is alle druk weg en kon hij in alle vrijheid muziek maken.
In 2000 stelde hij een nieuwe groep samen met nog steeds Burton op gitaar, Mirko Banovic (Arsenal, Arno…) op bas en Frederik Vandenberghe (The Whodads, Arno, Compro Oro…) op drums. Hij doopte de band om naar PJDS en startte zijn eigen platenlabel Beuzak Records waarop in 2002 het album Light Sleeper verscheen. Op deze plaat was duidelijk te horen dat De Smet zich nu ten volle kan uitleven en prachtige composities maakt. De pers was lovend over het album en de band begon onmiddellijk aan een opvolger.
In 2003 verscheen het tweede PJDS album Suits You,. De pers is opnieuw erg enthousiast maar daarna valt alles wat stil. Twee jaar later verscheen de verzamelaar (een soort best of) Away From God And Far From The Action met daarop één nieuw nummer What We Get. Daarna bleef het stil tot PJDS in 2011 onder de naam Beuzak het solo-album Homebrew uitbracht. Op de plaat staan tien intieme pareltjes. Het was misschien wel zijn puurste album en het valt op wat voor een geniale liedjesschrijver hij eigenlijk wel is.
Het was zeven jaar wachten op opvolger Siren, het eerste PJDS-album zonder Burton. Zijn plaats werd ingenomen door Frederik Segers (Fulco, The Valerie Solanas, Sioen…). Mirko en Roland speelden terug mee en het was de eerste PJDS-plaat waarop we de veelzijdige drummer Teun Verbruggen (Jeff Neve Trio, Flat Eath Society…) hoorden. Het album was het wachten waard want het bleek een grandioze terugkeer van PJDS. De Smet kreeg opnieuw veel lovende recensies maar helaas waren er weinig kansen om het album live te horen.
Dit jaar verscheen de vierde PJDS-langspeler Extinct Birds waarop Pieter-Jan en zijn muzikale vrienden zichzelf overklasten. Het album werd gemixt door Mark Howard (Bob Dylan, Daniel Lanois…) en gemasterd door Reuben Cohen (Pharell, Bruno Mars…) en is een echt meesterwerk. Op de plaat staan tien unieke songs vol originele wendingen en straffe arrangementen. Na Siren lag de lat heel hoog maar de verwachtingen werden helemaal ingelost. Op 3 februari stelt PJDS het album voor in de Ancienne Belgique in Brussel.
Facebook – Instagram – Bandcamp