Hij werd cinematograaf na zijn opleiding aan het NARAFI, is voor 85% autodidact muzikant/ componist/ beeldend kunstenaar en is ook schrijver van sciencefiction, fictie en fictieve fysica. Als muzikant is hij een einzelgänger. Hij maakt al jaren muziek als solo-artiest vanuit Gent, onder de naam Haviks Nest. Ook het knappe artwork waarvan hij zijn muziek voorziet, is telkens van zijn hand.
Onlangs verscheen Sundayz’ Gone, een digitale ep met vier originele tracks die hij tussen 2002 en nu creëerde. Daarin horen we dat hij zich niet in een niche laat vastzetten, hoewel het duidelijk is dat zang en gitaar in het verleden een grotere rol speelden. Tegenwoordig gaat hij vaker elektronisch, experimenteel te werk.
Een zware, vuile, noisy gitaarlijn, lichte indievocals, een repetitief ritme en iets wat op een lijntje mondharmonica lijkt maakt Going Back To The Country een rijkelijk gevulde track, waarin ook knappe backings ronddwalen.
I’ve Been Trying To Love You opent met akoestische gitaar, waar ritualistische ritmes worden toegevoegd waarna een bijna mantrisch klinkende liefdesballade klinkt. Hoe hypnotiserend de liefde kan klinken…
Een filmische gitaarlijn, een sloomwarme drum en droogzwoele zang. Take A Ride lijkt ons zo een ritje door de woestijn te beloven.
In Sundayz’ Gone zit dan eerder weer een psychedelisch rock-‘n-roll-kantje, met meerlagige zang en roffelende drums, terwijl de gitaar very seventies klinkt.
Deze ep is de uitgelezen manier om Haviks Nests werk uit het verleden te (her)ontdekken!
Herlees hier ook onze reviews over zijn tracks The Light en The Love Of God.
