In 1990 trok de Duitse gothicband XMal Deutschland na een carrière van bijna tien jaar de stekker eruit, keerde zangeres Anja Huwe het muzikantenleven de rug toe en focuste zich op het maken van schilderijen. Tot nu… Op 65 jarige leeftijd heeft ze een debuutplaat ingeblikt met de hulp van Mona Mur (werkt regelmatig samen met de heren van Einstürzende Neubauten) en XMal Deutschland- gitariste Manuela Rickers. Daarnaast liet Huwe alles mixen en masteren door Jon Caffery (die ook samenwerkte met Joy Division, Gary Numan en Einstürzende Neubauten) zodat er een duidelijke link is met de eighties.
Maar klinkt het album ook alsof het opgenomen is in de jaren ’80? Niet echt… Opener Skuggornas is een knappe epische track die gebouwd is op warme synthklanken en de gitaar het geheel subtiel aanvult, terwijl Huwe haar tekst in het Engels declameert. Dat, terwijl we van Anja meer haar moedertaal gewoon zijn, maar zonder accent is ze ook deze taal volledig meester. Rabenschwarz begint met de typische XMal- gitaar maar gaat dan elektronischer verder en klinkt dus zoals de band in 2024 zou klinken. Die vibe blijft ook aanhouden in Pariah.
Exit is weer andere koek: het is dreigender en subtieler en zou niet misstaan op een album van Nine Inch Nails. Met O Wald gaat het meer richting duistere synthpop die perfect is voor de dansvloer. Dan gaan we naar Zwischenwelt en daar leunt het geluid aan bij de Cocteau Twins-sound van eind jaren ’80 (waar Huwe met XMal Deutschland regelmatig het voorprogramma heeft voor gespeeld). Bij Sleep With One Eye Open krijgen we avontuurlijke electro die in het refrein dan weer onverwacht poppy wordt. Living In The Forest is eigentijdse gothic die heel overtuigend binnenkomt en afsluiter Hideaway is een soort van chill out-nummer met zeemzoete arrangementen dat Huwe knap heeft ingezongen.
Voor Codes haalde Anja haar inspiratie bij de dagboekaantekeningen van Moshe Shnitzki die op 17-jarige leeftijd zijn huis verliet om als partizaan in de spelonkachtige Wit-Russische bossen te gaan wonen. Het album gaat dan ook over de menselijke ervaring en over wat extremen met een individu kunnen doen. Ze zingt op dit album over angst, pijn, verlies, geweld en eenzaamheid maar ook over schoonheid, verlangen, hoop en de wil om te overleven. Het is dan ook een langspeler van uitersten, waar altijd wel een bepaalde duisterheid in zit maar ook warmte. Huwe debuteert dan ook op een sublieme manier met negen unieke nummers, die met een knipoog naar het verleden toch heel eigentijds klinken.