Luminous Dash BE

BELGISCH ALFABET W: CRAIG WARD

Craig Ward © DQPIX / Danny Quintelier

Niet zo héél erg lang moeten nadenken over deze letter. Wardism dus, het nom de plume van Craig Ward, de Schot die in ’95 dat Antwerpse groepje van ene Tom B. vervoegde en aldus mee Belpop geschiedenis schreef op de platen In A Bar Under The Sea (’96) The Ideal Crash (’99) en Pocket Revolution (2005). Maar Craig is veel meer dan pakweg die legendarische gitaarriff op Instant Street en drukte z’n stempel op veel meer – al dan niet – Belgische platen en bands. Meestal als gitarist en/of vocalist, maar evengoed als producer, sopraansaxofonist, toetsenman en zelfs drummer.

Een even grillige en versatiele persoonlijkheid als het landschap dat hem omringde in z’n geboorteplaats Cumbernauld. Iets wat zich voortzette in z’n speelstijl: van akoestische kampvuurgitaren met Mark Mullholland op het fijne Waiting For The Storm album of als True Bypass, waar zijn bariton stemgeluid heerlijk versmolt met de frêle stembanden van Chantal Acda.

Experimentele gitaardrones op z’n soloplaten New Third Lanark en Leave Everything Move Out. Rocken met Rudy Trouvé die zo’n beetje vaste sparringspartner werd in The Love Substitutes, Kiss My Jazz en die andere duiventil iH8 Camera, ook nog eens samen goed voor een 8-tal albums op Trouvé’s Heaven Hotel label en het Engelse Jezus Factory Records. Dit label werd in 2006 zelfs opgericht om het Pawlowski/Trouvé/Ward album uit te brengen, een samenzwering met aparte bijdragen, dat tien jaar later een vervolg kreeg.

Met Vlaamse bard en acteur Roy Aernouts was hij te horen op diens album/single Ik Ben Een Meisje en tijdens de vaak akoestische liveshows bijgestaan door bassist Hannes d’Hoine (DAAU, Jon Doe One,…). Verder ook nog met bands als Gore Slut, Monokiri en Lionell Horrowitz And His Combo. Als producer werkte hij o.a mee aan het serieus onderschatte Pox album On Your House.

Bovendien hadden we zelf het genoegen met hem te mogen producen en musiceren in A Clean Kitchen Is A Happy Kitchen waar we onze voorliefdes voor Robert Fripp, Shellac en The Jesus Lizard konden botvieren, dankzij ’s mans messcherpe gitaarsound. De debuutplaat uit 2011 is net deze week 10 jaar geworden. Daarna volgden nog een 10inch split ep met de Engelse tourbuddies Silent Front en het laatste album The History Of Music: A Mosaic in 2013.

Daarna week Craig met z’n gezin terug uit naar z’n heimat, waar hij nog die twee soloalbums afwerkte en achtereenvolgens een guesthouse en kunstgalerij runde. Heden ten dage heeft hij een boekenwinkel, wat hem terugbrengt naar z’n studies Engelse literatuur en filosofie. De muziek lijkt naar een achterplan te zijn verschoven, wat gezien z’n staat van dienst even begrijpelijk als jammer is.

Platen kopen van en met Craig Ward kan HIER!

Een twee uur durende Craig Ward special voor The Word Radio door Andrew Michael Bennett van Jezus Factory Records.

Mobiele versie afsluiten