Dag twee van het gratis vierdaagse jazz festival Jazz In’t Park in het Voorhavenpark in Gent. Twee jazz bands en een euh feestband (?) stonden vandaag op het programma.
Net zoals op dag één begon het volk al vroeg toe te stromen en als tegen 18u Don Marsh V aan hun set begon, zaten er al enkele honderden liefhebbers klaar voor hun portie gecontroleerde impro.
Don Marsh V is het geesteskind van pianist Wouter Van den Broeck die zich laat omringen door toppers uit het Belgische jazz circuit. Op trompet de ongeëvenaarde Jean-Paul Estiévenart, naast hem saxofonist Warre Van de Putte en als ritmesectie Janos Bruneel (bas) en Matthias De Waele die we de dag voordien ook zagen drummen bij Rapidman. Straffe namen die drommels goed weten waar de jazzklepel hangt.
Don Marsh V bracht een uur lang vrij klassieke en vooral vaak nogal rustige jazz uit hun prachtige debuutalbum Marshland. Ideaal als opener van de avond maar misschien net iets rustiger dan de coole bandnaam deed vermoeden. De nummers van Van den Broeck zitten melodisch sterk in elkaar en doen soms wat filmisch aan. Je zit verbluft te kijken en te luisteren naar het geweldige spel van de muzikanten.
Toch had het voor ons allemaal net iets spannender en energieker gemogen. Natuurlijk moet niet elke jazzband op zoek naar het grote avontuur en speelt persoonlijke smaak een grote rol, maar op een festival mag het al eens wat wilder. Gelukkige steeg het energiepeil in het tweede deel van de set wat ook door het publiek in dank werd afgenomen. De bluesy afsluiter Bogblues van de hand van Van den Broeck was een uitstekende intro voor het wat energiekere werk dat ons nog te wachten stond met 3men & Sclavis.
en Matthias De Waele © Björn Comhaire
De drie mannen van 3men & Sclavis zaten een jaar geleden nog in een ‘boat’ en deden het toen met drummer Lionel Beuvens. Op Jazz in’t Park was het Teun Verbruggen die de vellen deed trillen en de boot lieten ze achter aan de kade. Wel nog steeds aan hun zijde: Louis Sclavis, Frans saxofonist en klarinettist par excellence.
Bedenkers van 3men en centraal op het podium accordeonist Philippe Thuriot en bassist Kristof Rosseeuw.
Van bij de aanvang van de set werd duidelijk dat Thuriot er erg veel zin in had. Dat enthousiasme werkte aanstekelijk voor de andere bandleden en spoelde al snel over het podium richting publiek. Met een erg gevarieerde set pakten ze de ondertussen compleet volgelopen Voorhavencite helemaal in, net zoals ze dat ook al deden tijdens Gent Jazz in 2021.
Wat 3men & Scavis bijzonder maakt in het Belgische jazzlandschap is de accordeon van Thuriot. Die zorgt voor een stukje melancholie dat perfect wordt gecounterd door het energieke ritmewerk van Verbruggen en Rosseeuw en de inbreng van Sclavis. Dat spanningsveld tussen melodische melancholie en de energieke ritmische basis werkt meeslepend en houdt het publiek bij de pinken.
In onze nota’s onderstreepten we het woord ‘variatie’ want dat is wat je krijgt van dit viertal. Telkens als de aandacht dreigt te verslappen slaagt het kwartet erin je te verrassen en ben je opnieuw helemaal bij de pinken. Compleet terecht werd de band dan ook terug het podium opgeroepen voor een bisnummer!
en Kristof Rosseeuw © Björn Comhaire