Een triootje in de B52, dat was alweer een tijdje geleden.
We starten de avond met Kinex Kinex. De naam zegt je misschien niets maar Raphael Haubourdins vorige groep was Organic, van de meer dan fantastische plaat Under Your Carbon Constellation met die prachtpowersongs Johnny Craque, Waves are Running en Katarina Distortion.
Exact tien jaar geleden waren we in de ook al legendarische Kortrijkse undergroundclub Ciné Palace aan het genieten van een immens concert van Organic en werden we verliefd op hun sound. Misschien waren onze verwachtingen te hoog gespannen, maar helaas raakte Kinex Kinex ons niet. We voelden potentieel maar het kwam er niet echt uit. Jammer.
Kezdown dan maar. De uitermate sympathieke Didier Czepczyk, gitarist bij onder andere The Breath Of Life bracht met Escape Lane een paar jaar geleden een mooie cd op de markt. Toffe, volle sound ondersteund met een tegelijk warm en cool keyboardspel van Mathieu Rousselet en een vette ferme drum van Gaston Hollands. Live staan ze er ook.
Weinig groepen kunnen zoiets live spelen, en met dat laptopje inpluggen en doen alsof, hebben we het al een tijdje gehad. Live spelen zoals Kezdown de strakke set bracht is de reden waarom we ons huis uitkomen. Mooie nummers; moeilijk er een genre op te kleven. Rock? Wave? Iets ertussenin. Geen naam zoeken. Goeie muziek hoeft geen stempel.
Chapeau Kezdown, je voelt jaren ervaring, echte muzikanten. Dit is top. Even vermelden dat de cd Escape Lane verkrijgbaar is bij WOOL-E Disc en de betere platenzaak. En oh ja die cover van The Cults Here comes the rain als afsluiter was heerlijk!
Enzo Kreft mag de avond afsluiten.
Moeten we deze keyboard wizard nog voorstellen? De Mechelse maneblusser gaat al decennia mee en heeft met de jaren ook al een heel mooi repertoire bijeen geschreven. We kregen een staaltje van het beste uit zijn werk. Neem de elektronische sound van Gary Numan, de klankspielerei van Kraftwerk, de beats van Deutsch Amerikanische Freundschaft, de bleepjes van Crash Course In Science en de betere popsongs van OMD, en je komt in de buurt van wat deze virtuoos brengt. Onze Biometrics zijn Connected, Nature isn’t bound by Borders, Ostrich Politics, en ja de dag nadien waren we nog I Am The Cockroach aan het zingen onder de douche.
Beklijvende muziek, uitermate toffe kerel, topavond in de B52.
