Foto’s: Patsker Omaer Beguin
Den Hopsack werd dé plek voor een avond vol sjamanistische en rituele muzikale avonturen. Dat het een gezellige en raadselachtige avond met mystieke klanken zou worden, kunnen we nu al gerust verklappen. Het Roots & Rituals-evenement werd georganiseerd door Sven Visterin en Magus Faustoos Crowley (de helft van Paganland), waarbij twee acts het publiek mochten verleiden met een bundel visionaire en sacrale klanklandschappen.
Onze eigen opper-sjamaan Peter Verwimp komt sinds de Covid-perikelen onder de noemer Ashtoreth niet zo vaak meer uit zijn kot. De Roots & Rituals-organisatie wist Verwimp echter terug naar Antwerpen te lokken voor een sublieme set. Ashtoreth was in bloedvorm en vlocht de ene na de andere gitaarloop aan elkaar, waarmee hij zijn transcendente geluidswolken tot leven bracht. Met diverse hulpmiddelen, zoals verschillende (snaar)vibrators, manipuleerde hij de snaren tot een bad van intense en rituele resonanties. Een beetje vuur en wierook hoorden er natuurlijk ook traditioneel bij om de rituele sfeer te versterken. Verwimp voegde, naast zijn sjamanistische vocalen, ook enkele verrassend friemelende gitaarmelodieën en subtiele belletjes toe aan zijn loops. De schitterende gedeeltelijke improvisatie set bereikte een onverwacht hoogtepunt met een eruptie van gitaarnoise die de trommelvliezen ongetwijfeld enkele krasjes bezorgde. Eén ding is zeker: Ashtoreth kan het nog steeds en, net als oude wijn, wordt hij met de tijd alleen maar beter.
Paganland is een sjamanistisch Iraans duo gevestigd in Berlijn. Charuk Revan en Magus Faustoos Crowley zijn bezige bijen; samen zijn ze actief in een zestal uiteenlopende muzikale projecten die zich ergens tussen dark ambient, traditionele Iraanse folk en black metal situeren. Met Paganland proberen ze bijna vergeten geluiden en rituelen opnieuw tot leven te wekken. Voor hun klankverhalende muziek maken ze gebruik van Perzische en rustieke oosterse instrumenten.
Op het podium verscheen het duo gehuld in black metal corpse paint, wat een grimmige uitstraling gaf in contrast met de twee sympathieke mensen die we na het optreden ontmoetten. Soit, Paganland bracht op imposante wijze een originele set. Drumster Revan had de uitstraling van een Sumerische demon en introduceerde elke song met een soort duivelse, spirituele leviet. Faustoos Crowley perste een reeks hypnotiserende folk black metal-riffs uit zijn met een microfoon aangepaste akoestische viersnarige setar, begeleid door de strakke en repetitieve drumpartijen van Revan.
Paganland speelde energiek en met overtuiging, maar na verloop van tijd begon hun repetitieve tsunami iets te veel in dezelfde richting te fietsen. Faustoos Crowley voegde naast zijn imposante riffs ook vocale bijdragen toe, die (helaas) niet echt hoorbaar tot ons doordrongen. Hoewel Paganland zonder enig twijfel origineel uit de hoek kwam, ontbrak het de set aan voldoende variatie om ons volledig te imponeren en in te palmen. Het merchandise-standje daarentegen werd compleet overrompeld door de enthousiaste fans, waardoor we onze rituele geluidshonger enkel nog met de overgebleven kruimels konden stillen.
