Er is in de grote zaal van de Vooruit in Gent plaats voor 1110 man en exact zoveel mensen schuifelden op 26 februari naar binnen voor het voorlaatste concert ooit van het legendarische Gentse Raketkanon. Voor het zover was, mocht de tweede beste band van België (na Clouseau aldus Raketkanon zanger Pieter-Paul Devos) de zaal alvast opwarmen en dat deden The Germans zoals steeds met verve.
The Germans, dat zijn vijf sexy motherfockers die er al meer dan 15 jaar niet voor terugdeinzen om hun seksualiteit op een podium te gebruiken. Met of zonder glitterrok sleuren ze je onweerstaanbaar mee in hun geschifte, muzikale universum vol geniale vondsten met een geluid dat zo uniek is dat het een eigen genre zou moeten zijn.
Het siert de heren van Raketkanon dat ze het aandurfden om zo’n sterke opener op het podium te zetten. Iets wat hen in het verleden, volgens sommigen, al wel eens zuur is opgebroken. Niet vandaag echter. Want wat was me dat zeg!
De show, die uiteindelijk zowat 90 minuten zou duren, werd geopend met een soort van diy roadmovie, geprojecteerd op een doek dat tussen de band en het publiek was opgehangen. We hoorden veel oooh’s en aaahh’s in het publiek, af en toe een lach maar toch vooral de commentaar dat het spijtig is dat de band ermee ophoudt.
Niet dat de mannen het daarom rustig aan deden of zo, want wat een memorabele show was me dat zeg! Er werd gemosht, gestagedived en gecrowsurft zonder mondmaskers of ontsmettende handcrèmes. Het ene salvo na het andere werd de zaal ingevuurd met een energie en een vuur waarvan je je afvraagt: waarom stoppen die gasten er nu eigenlijk mee?
Heerlijk dat we dit mochten meemaken, een concert voor in de eindejaarslijstjes, zoveel is nu al zeker!
