Omdat afscheid nemen toch zo moeilijk is, verwent Radio Scorpio ons deze zomer met een aantal Scorpio Sessions die rechtstreeks op hun YouTube-kanaal verschijnen. Normaal zijn die sessies er voor beginnende artiesten die de kans krijgen om zich voor het eerst aan de wereld te laten zien, maar dat is bij deze passant toch even anders. Emmy d’Arc valt op 13 juli immers op Gent Jazz te bewonderen, waar ze het publiek opwarmt voor Sting.
Toch is jazz niet hoe we Emmy’s muziek zouden omschrijven. In de eerste plaats is ze immers een singer-songwriter die gewapend met haar akoestische gitaar en uit zelfvertrouwen opgetrokken stem liedjes rechtstreeks uit haar ziel scheurt. Reveal had een verborgen parel van Melissa Etheridge of Bonnie Raitt kunnen zijn, maar ontvouwt zich in al haar kracht en puurheid gewoon in die radiostudio in Leuven.
Toch maakt Emmy hier en daar nog schoonheidsfoutjes. In I’m Alright slingert Van Dales Groot Rijmwoordenboek net iets te opzichtig rond (“And I ask you ‘How do you do?’ / You say ‘I’m fine, what about you?'”) en passeert er een ‘Ooooh-ooh’ te veel, maar wat zijn we fan van die stroomversnelling halverwege. En van de bezieling waarmee Emmy haar tekst over de schreeuwende chaos in haar hoofd met de wereld deelt.
Die overtuigingskracht steekt ze ook in It Wasn’t You en ook daar zorgt die voor pluspunten. Een zin als “When I drive home tonight, I leave all your opinions behind” balanceert op het randje van het clichématige, maar tegelijk stellen we ons zo voor dat een volle festivalweide die uitzinnig meebrult en meevoelt. Weldra heeft Emmy d’Arc geen covers van Dolly Partons Jolene (met godbetert een stukje Ramkot eromheen geweven) meer nodig om haar publiek in te palmen.
