Gooi Sleaford Mods en Amyl & The Sniffers op een hoop, gooi er veel fun, DIY, bier, meer fun, scheldwoorden, vieze rijmpjes, heerlijke melodietjes, synthpunk en teksten als “I’m Lazy And I Like It (Lazy)”, ettelijke keren herhaald door een stel meiden die het beu waren dat dit soort muziek gedomineerd wordt door venten en we komen uit bij de fantastische debuutplaat van Panic Shack.
Recht van de straat, tegen veel schenen schoppend zoals het hoort, alles zelf geleerd en van plan om iedereen een poepje te laten ruiken, geeft dit stel onverlaten – vijf in totaal – het beste van zichzelf en het klinkt behoorlijk verslavend.
Probeer Tit School, nog zo’n nummer dat meteen als oorwurm kan worden bestempeld. Het moet allemaal niet te moeilijk zijn, zo goed kunnen ze hun instrumenten nu ook nog niet bespelen, maar het moet wel spannend zijn, en dansbaar, en feestelijk en maatschappijkritisch.
We Need To Talk About Dennis potverdorie, het klinkt zowaar als een kruising van The Slits en Delta 5 en we krijgen het liedje met geen stokken meer uit onze hersenpan.
Venten moeten drummen dus dat doet Nick Doherty-Williams terwijl de vier dames (Sarah Harvey, Romi Lawrence, Meg Fretwell, Emily Smith) zingen, gitaar en bas spelen en pret maken.
Uit Cardiff komt Panic Shack, kenners zullen hun accent wel herkennen vermoedelijk, en wat ons betreft mogen ze snel de plas oversteken om ons te komen verblijden met hun working class met humor volgestopte huppelpunk.
