Elliott Miskovicz is het geesteskind achter het uit Arizona en Philadelphia afkomstige collectief A Stick And A Stone. De componist en zanger verzamelt voor elke plaat, Conspire is de vijfde, een stel muzikanten en activistische kunstenaars uit het uitgebreide netwerk uit om mee te werken aan de behoorlijk moeilijk te classificeren muziek.
Klassiek, experiment, drones, bevreemdende folk, noise-scapes, ambientesk minimalisme en uiteraard politieke boodschappen, het zit allemaal in elkaar verweven. Het zorgt voor een intrigerende luistertrip die even teut klinkt als Nurse With Wound of Diana Rogerson en al net zo sacraal als Dead Can Dance of repetitief minimalistisch als Philip Glass.
Het is niet alleen de stem van Miskovicz, die met haar chorale melodieën de aandacht weet te trekken. De bij momenten nogal chaotisch overkomende percussie van Olivia Cadence Luxe (Divide and Dissolve), de harp van Myles Donovan (Disemballerina), de dissonant aandoende synthesizers van Benjamin Schurr (Ruah), de sax, de cello, de viola, ze dragen met hun alleen bij aan dit fantasievolle werkstuk.
De band draait er de hand niet voor om om te spelen in punkholen, kerken of queer festivals, als ze hun politieke boodschap maar op hun volslagen eigen wijze kunnen uitdragen. Zalvend en botsend, een stevige inspanning vragend van de aandachtige luisteraar die uiteindelijk wordt beloond met een fascinerende trip door de wereld van A Stick And A Stone, eentje die van de hemel naar de hel loopt en omgekeerd, het vagevuur meestal compleet negerend.
