Een protestlied dat de gebreken in de jeugdzorg en het onderwijs aan de kaak stelt, een klaterend bergriviertje, tijdloze belpop in spé, sfeervolle americana en krachtige riffs die op je afstormen vanuit de Lommelse Sahara.
Ook deze week een bont allegaartje maar wat een leuke ontdekkingen opnieuw in onze Luminous Belge. Artiesten deze week zijn Crooked Steps, Amatorski, Pappas, The Bony King Of Nowhere en FOREST/MOUNTAIN.
In een tijd waarin muziek vaak fungeert als een krachtig medium voor sociale verandering, heeft de Gentse band Crooked Steps zich ontpopt tot een luide stem voor degenen die vaak worden vergeten in onze samenleving. In hun nieuwste single, Bottomline werpen ze een kritische blik op de tekortkomingen binnen de jeugdzorg en het onderwijs.
Het verhaal van Crooked Steps begon in 2020 met een opvallende overwinning in De Nieuwe Lichting, en sindsdien hebben ze een opmerkelijke opmars gemaakt in de Belgische muziekscene. Hun debuutalbum Sambuca Dreams werd vorig jaar met open armen ontvangen door radiostations en festivalgangers, en nu zijn ze terug met een explosieve nieuwe single die een ferme boodschap overbrengt.
Bottomline is een protestlied dat de gebreken in de jeugdzorg en het onderwijs aan de kaak stelt. Met een rauwe, hardere sound dan hun eerdere werk, weerspiegelt de muziek perfect de urgentie van het onderwerp. Het nummer is een oproep tot actie, een krachtig statement dat de luisteraar dwingt na te denken over de manier waarop onze samenleving jongeren in moeilijke situaties behandelt.
Opvallend is dat de bandleden zelf ook werkzaam zijn in de sectoren waarover ze zingen, wat hun betrokkenheid bij het onderwerp nog meer benadrukt. Lou Lippens, de zanger van de band, deelt zijn diepe frustratie over de manier waarop jongeren vaak vastlopen in inflexibele systemen en hoe leerkrachten en hulpverleners vaak met de vinger worden gewezen, ondanks hun inspanningen om alles draaiende te houden.
Met de hulp van producer Sebastian Omerson in de Number Nine Studio in Gent, heeft Crooked Steps een nummer gemaakt dat niet alleen muzikaal meeslepend is, maar tevens een essentiële boodschap overbrengt. Bottomline dendert voort van couplet naar refrein, met een krachtige, opzwepende brug die de luisteraar meesleept naar een indrukwekkende climax aan het einde.
Met hun scherpe teksten en energieke sound laten Crooked Steps horen dat muziek meer kan zijn dan alleen entertainment; het kan dienen als een instrument dat aanzet tot reflectie en bewustwording.
Na het nieuwe album en de concerten in onder meer Viernulvier, AB-club en Botanique (voor Julia Holter), is er nu Echo Variations als nieuwe single uit Curves and Bends, Things Veer, het comeback album van Amatorski.
Echo Variations is een track met het ritme van een klaterend bergriviertje, gebaseerd op een synthesizerlijn en ijle zang die ons wat doet terugdenken aan de elektropop van Elisa Waut. Air misschien, op een luchtige dag, no pun intended. In het midden valt het nummer even uit elkaar in een orkestrale slow motion chaos om terug de draad op te pikken voor het laatste deel waarin de zanglijn van Inne Eysermans door een synthesizer wordt overgenomen voor een woordeloze finale.
Niet verwonderlijk dat er ook een instrumentale versie werd uitgebracht, tv- en filmmakers, doe er uw voordeel mee! Een dromerige track van Amatorski en een waardige vertegenwoordiger van het laatste album.
Pappas is het nieuwe project van Wouter Souvereyns en Ruben Vanhoutte. De twee kerels hun naam googlen werpt onder andere Tamino, Warhola en Jaguar Jaguar op als resultaat. De twee vonden elkaar tijdens de opnames van nieuw Jaguar Jaguar materiaal en besloten samen hun eigen weg in te slaan.
Tijdens de intro lijkt het even of ze een latin zomerhitje spelen dat te dicht naast Ricky Martins Maria heeft gelegen. Maar laat je niet bedriegen, de bas die volgt, toont een heel ander pad. Tijdloze Belpop in spe! En misschien kan je er ook een chachacha op dansen?
Rosa was verliefd maar toen ze merkte dat er toch wel een veel afstand lag tussen haar en haar geliefde, kwam de ontnuchtering. We zouden verder kunnen uitweiden over de inhoud van het nummer, maar we raden je aan het gewoon te beluisteren. Kwaliteit komt bovendrijven en hier kan je als luisteraar niet naast.
Uiteraard konden we een mailtje sturen in de hoop dat we een 7-inch single konden scoren omdat we dit nummer onder de aandacht brengen, maar dat is te gek. Dit is een crème van een nummer, en dat verdient te worden aangeschaft in plaats van te worden gekregen. Een signaal aan de mannen dat ze goed bezig zijn. Snel dus een exemplaartje scoren. We vernemen zelfs dat de b kant hun eerste single is, dat heet een Easter Egg na Pasen!
Qua stijl doet het ons denken aan Faces on Tv of Balthazar,… En als de heren dit niveau aangehouden, krijgt hun eventuele album vast wel een plekje in de platenkast ernaast.
Everybody Knows is de titeltrack van het gelijknamige – ook hier goed onthaalde – album van The Bony King Of Nowhere en wordt met een video met live (analoge) beelden uit het AB-concert (Willem Van Bavel) nu als single van het album naar voor geschoven.
Muzikaal is het nummer sfeervolle americana dat zo uit het universum van Calexico kon komen. Rustig tempo, uitwaaierende gitaren, pedal steel en vocals, veel echo,…
Het drama van de song ligt in de inhoud. We weten het allemaal, maar hoe weinig raakt het ons en hoe weinig wordt er gedaan om al dat menselijk leed te vermijden? The Bony King Of Nowhere worstelt met de onbegrijpelijke acties van wereldleiders en de collectieve traagheid van omstaanders in het veroordelen van tragedies zoals Oekraïne of Gaza. Wij ook om eerlijk te zijn.
Je kan The Bony King in alle uithoeken aantreffen deze zomer, in de winter volgen er nog zaaloptredens.
Forest/Mountain, een instrumentaal postrock/metal trio uit Noord-Limburg, laat vanuit de betoverende omgeving van de Lommelse Sahara krachtige riffs op je afstormen als een onverwoestbare muur.
Hoewel hun laatste ep Prisma al uit 2018 stamt, brengen ze nu een nieuwe videoclip uit bij het nummer Nekslag dat op deze ep te vinden is.
Nekslag duikt diep in de tegenstrijdigheden van het menselijk bestaan en onze impact op de aarde. Het begint met de geboorte van de mens en ontrafelt gaandeweg hoe wij actief bijdragen aan onze eigen ondergang door middel van oorlog, armoede, dierenleed, klimaatverandering, economische crisis, werkloosheid, racisme, discriminatie, homofobie, sociale media impact, pandemieën zoals Covid-19, ontbossing, vervuilende industrieën, oceaanvervuiling en meer.
De video haakt in op de bekende uitspraak van voormalig president Jimmy Carter, waarin hij opmerkte dat “de menselijke identiteit niet langer wordt gedefinieerd door wat men doet, maar door wat men bezit”. Deze krachtige boodschap vormt de rode draad door het verhaal van de clip, die kijkers uitnodigt tot diepere reflectie over onze eigen identiteit en de impact van onze levensstijl op het milieu.
De dreigende, maar meeslepende baslijn weerspiegelt nauwkeurig de sfeer van het nummer. Het thema van het lied blijft helaas, zelfs na zes jaar, zeer actueel.
