Er zijn van die existentiële vragen die ons sinds mensenheugenis aan het denken hebben gezet. Wie ben ik? Wat doe ik hier? Wat is de zin van het leven? Om er maar enkele te noemen. De belangrijkste en zonder meer bekendste is ongetwijfeld: Was er eerst de kip of het ei?
Wie aan kippen en eieren denkt, denkt ongetwijfeld ook aan dioxine, soldatenboterhammen en Gentse Waterzooi. Wie in het najaar van 2019 de documentaire Wild Gene zag, weet echter dat de twee voorgenoemde entiteiten ook onlosmakelijk verbonden zijn met kunstenaar Koen Vanmechelen.
Het was regisseur Joris Gijsen die zich voornam om de spirituele en zelfs bij momenten bijna religieuze zoektocht van Vanmechelen te documenteren gedurende zes jaar. De som van al dit beeldmateriaal werd herleid tot een intrigerende documentaire van een kleine anderhalf uur waarin getracht werd de kijker een blik te geven in het wonderlijke, gepassioneerde brein van de kunstenaar. In de documentaire zien we hoe Vanmechelen zijn existentiële zoektocht probeert te vervatten in onder meer concepten, beeldhouwwerken, taxidermie en esthetiek in het algemeen. Vanmechelen probeert aan de hand van zijn werk het bestaan van mens en dier te verklaren en dat in zowel verleden, heden als toekomst. Een zoektocht die wellicht enkel zal eindigen op het moment dat Vanmechelen net als zijn 600.000 kleien beeldjes terugkeert naar de aarde waaruit hij ooit zelf ontsproot.
Wie de documentaire al zag, weet dat deze het bekijken meer dan waard is. Voor wie de documentaire nog niet zag, hebben we nog een extra argument om deze te bekijken. De soundtrack is namelijk van de hand van niemand minder dan David Poltrock. Hoewel het grote publiek Poltrock vooral zal kennen als toetsenist van De Mens heeft hij in het verleden met zijn prachtige auditieve drieluik Mutes, Moods en Machines meer dan ooit bewezen dat hij ook als solo artiest een gevalideerde bestaansreden heeft.
De release van de volledige soundtrack mag dan wel pas gepland staan voor eind januari maar om ons in de tussentijd al wat warm te maken heeft Poltrock alvast het nummer Planetary Community Chicken op de mensheid losgelaten. Wie het voorgenoemde Poltrock triptiek in huis heeft, zal kunnen horen dat de soundtrack zeer kenmerkend is voor wat we het Poltrock-geluid noemen. We willen bij deze uitspraak al even zeggen dat we geenszins beweren dat Poltrock met het nummer in herhaling valt, wel dat hij een duidelijke stijl heeft die we ook in dit nummer herkennen.
Als we naar de muziek van Poltrock luisteren, horen we niet enkel een soundtrack maar horen we vooral een complementair verhaal. Planetary Community Chicken bevat noties van klassieke muziek maar is dan tegelijkertijd ook weer voorzichtig dansbaar. Poltrock speelt met de contradictie van ingehouden grandeur die de beelden die bij de spirituele zoektocht van Vanmechelen horen, versterkt en naar een hoger niveau tilt. We verwijzen je naast het nummer dan ook zeer graag naar de prachtige clip die voor deze compositie gemaakt werd.
De release van de plaat staat gepland voor 29 januari. We willen je alvast aanraden om in de tussentijd de schitterende voorgenoemde triptiek aan te schaffen zodat je voorbereid aan het nieuwe werk van Poltrock kan beginnen.
https://www.facebook.com/poltrockmusic