David Poltrock is bij het grote publiek bekend als de toetsenist van De Mens, maar de man speelde ook bij onder andere Hooverphonic, Monza en Triggerfinger en deed de productie bij een lading artiesten zoals Tom Helsen, Yevgueni en Portland. Minder bekend is zijn solo-project Poltrock waarmee hij een brug legt tussen ambient en neo-klassiek.
Na het drieluik Mutes, Moods en Machines maakte hij muziek voor de documentaire Wild Gene van Joris Gijsen over kunstenaar Koen Vanmechelen, werkte hij samen met Adriaan De Roover voor de dansvoorstelling Vacuum en zorgde hij voor de soundtrack bij de documentaire Young Plato.
Dit jaar keert Poltrock terug met het filmische tweeluik Aulus en Aulus II. Op deze twee albums verkent hij de grote ruimte tussen klassieke en elektronische muziek met organische strijkers, piano’s en experimentele soundscapes.
Bray Dunes is het eerste voorproefje uit het album Aulus dat in mei het licht zal zien. Deze filmische hymne is genoemd naar het Franse kustplaatsje dat waarschijnlijk ook de inspiratiebron was voor deze mooie compositie.
Het is een hoopvolle en rustgevende soundtrack voor de steeds dystopischer wordende wereld waar we in leven. Poltrock wordt bijgestaan door Karel Coninx en Yumika lecluyze op altviool, Jeroen Baert op viool en Séraphine Stragier op cello.
Wat een mooi melancholisch pareltje van meer dan zes minuten krijgen we hier! Van begin tot eind zorgt deze track voor intens kippenvel.
